Requête des dames à l’assemblée nationale

Mijne heren, Het is zonder twijfel verbazingwekkend dat u, nadat u zulke grote stappen op de weg van de hervormingen hebt gezet, en, zoals de illustere d’Alembert eens zei, een groot deel van het woud van vooroordelen hebt gekapt, het oudste en algemeenste misbruik laat voortduren, dat de schoonste en beminnelijkste helft van de inwoners van dit uitgestrekte rijk uitsluit van plaatsen, waardigheden, eerbewijzen, en bovenal het recht om in uw midden te zitten...

[De rest van de inleidende brief heb ik niet vertaald; zie daarvoor de franse tekst. Hier volgt alleen het voorgestelde besluit. In de vertaling daarvan heb ik de begrippen ‘sexe’ en ‘genre’, waartussen in het nederlands gewoonlijk geen verschil wordt gemaakt, weergegeven met ‘geslacht’ en ‘genus’.]

Voorgesteld besluit  (fr)

1. Alle voorrechten van het mannelijke geslacht worden overal in Frankrijk helemaal en onherroepelijk afgeschaft.
2. Het vrouwelijk geslacht zal altijd dezelfde vrijheid genieten, dezelfde voordelen, dezelfde rechten en dezelfde eerbewijzen als het mannelijke geslacht.
3. Het mannelijke genus zal niet langer worden beschouwd, zelfs niet in de grammatica, als het edele geslacht, daar alle genera, alle geslachten en alle wezens even edel zijn en moeten zijn.
4. Men zal niet langer in aktes, contracten, overeenkomsten, enz. die clausule invoegen die zo gebruikelijk, maar zo beledigend is voor het schone geslacht: „Dat de vrouw door haar man is gemachtigd voor deze akten”, omdat beiden dezelfde autoriteit moeten genieten.
5. De broek zal niet langer het exlusieve deel zijn van het mannelijke geslacht, maar ieder geslacht zal beurtelings het recht hebben hem te dragen.
6. Wanneer een soldaat door lafheid de franse eer heeft aangetast, moet men niet langer geloven hem te vernederen, zoals vaak is gebeurd, door hem vrouwelijke kleding te laten dragen; daar echter de twee geslachten even eervol zijn en moeten zijn in de ogen van de mensheid, moet men er voortaan genoegen mee nemen hem te straffen door hem van het onzijdige genus te verklaren.
7. Alle personen van het vrouwelijke geslacht kunnen zonder onderscheid worden toegelaten tot de districts- en departementsvergaderingen, worden benoemd in gemeentelijke ambten en zelfs worden afgevaardigd naar de nationale vergadering, wanneer ze de door de verkiezingswet vereiste kwaliteiten bezitten. Zij zullen zowel een adviserende als een beraadslagende stem hebben; dat recht kan hun des te minder worden geweigerd, daar zij al het recht hebben over de vergadering zelf te oordelen... Zij zullen echter met de grootste zorg om beurten spreken, zodat men des te gemakkelijker de mooie dingen die uit hun mond komen zal kunnen beproeven.
8. Zij zullen ook kunnen worden benoemd in de ambten van de magistratuur... Geen beter geschikt middel om het publiek met de rechtbanken te verzoenen, dan er schoonheid plaats te laten nemen en er gratie te zien voorzitten.
9. Het zal net zo zijn met alle militaire banen, onderscheidingen en waardigheden... Dan zal de Fransman pas werkelijk onoverwinnelijk zijn, als zijn moed door het dubbele motief van de roem en de liefde zal worden bezield: laat ons er zelfs de maarschalkstaf niet van uitzonderen; en opdat er gelijkelijk recht zal worden gedaan, verordenen wij dat dit zo nuttige instrument afwisselend tussen de handen van mannen en vrouwen zal overgaan.
10. Netzomin aarzelen wij om de toegang tot het heiligdom te openen voor het vrouwelijke geslacht, dat al zo lang en met recht de titel het devote geslacht draagt. Maar daar de vroomheid van gelovigen aanmerkelijk is afgenomen, belooft en verbindt het genoemde geslacht zich ertoe, wanneer het de kansel van de waarheid bestijgt, de grootsheid van zijn ijver te matigen en de aandacht van de toehoorders niet te lang te beproeven.