Psalm LIIII.

1. Och Heer’ almachtigh helpt doch my,
Doer uwen Naem end sterckte krachtigh:
Neemt myn saeck’ aen, weest myns gedachtigh,
Laet uwe macht verschynen vry.
T’ghebedt dat ick nu doe verhoort:
Wilt (Heer) neygen tot my u’ ooren,
Op dat ghy moeght goedichlick hooren,
Die woorden die ick bringhe voort.

2. Met een wreedt herte, so elck siet,
Kommen my nu toe myn vianden:
Nae myn leven sijn se ghestanden,
Se hebben Godt voor ooghen niet.
Nochtans doet Godt my onderstandt,
Doer hulp’ die hy my heeft bewesen,
Hy is by my in allen desen,
End’ onderhoudt my met sijn handt.

3. Hy is’t die daer doet vallen swaer,
Op myn vianden all’ sijn plaeghen,
Als se van hem werden verslaeghen,
Dan werdt uwe trauw’ openbaer.
Dan sal ick vrywilligh O Heer,
Een vroylick offer u toebringhen,
Uwen naem lovende met singhen,
Die vol goedtheits is end vol eer.

4. Ghy hebt my wt noot end ghepyn,
Verlost, end my laeten aenschauwen,
Mynen lust, in dat swaer benauwen,
End die straff der vianden myn.