Psalm LVIII.

1. Ghy Raedsheeren laet my doch hooren,
Die my teghen sijt alle gaer:
Seght my eens ter trauwen voorwaer,
Is’t oock recht dat ghy u neemt voren?
Seght ghy Adams kindren wel aen:
Soeckt ghy recht te doen yderman?

2. Och neen ghy: Maer in uwen daeghen
En bedenckt ghy niet dan boosheit,
En allerley ongherechtheit,
Met u’ valsche maeten end waeghen.
Die boose sijn van Godt so saen
Veruremdt, als sy t’leven ontfaen.

3. So haest se verwerven dit leven,
Doer lueghenen wycken se af.
Se gaen swangher met ghift seer straf,
Als een slanghe tot quaedt begheven,
Als een Ader boos die niet hoort,
Des ghesanghs niet een ynckel woort.

4. Se wilt den toovernaer niet hooren,
Hoe lief end schoon dat hy oock spreeckt.
Die keel’ end tanden Heer’ hem breeckt,
Doer u’ kracht die ghy pleeght t’erbooren,
Breeckt hen die tanden, want so fel
Sijn se als jonghe Leeuwen snel.

5. Als water dat daer vloeyt op eerden,
Sullen se oock van selfs vergaen.
Haer pylen die se schieten saen,
Sullen t’saemen ghebroken werden,
Se werden haestelick versmacht,
Als flecken die niemant en acht.

6. Ghelyck een ontydigh kindt stervet,
Eer’t den dagh siet of Sonnenschyn:
Ghelyck onrype vruchten sijn,
Haest verdwynt, also oock verdervet,
Godt die jonghe doornen met smaet,
Eer se ryp werden end gantsch quaet.

7. Dan sal die vrome verhueght wesen,
Die met benauwtheit was bevaen,
Siende de godtloosen vergaen,
Doer de wraeke Godes ghepresen.
Hy sal hem baeden in dat bloedt
Des boosen, end so spreken vroedt.

8. Die rechtveerdighe sal niet lyden,
Te vergheefs, dat is openbaer.
Hy sal sulcks ghenieten hier naer,
End hem seer heerlick noch verblyden,
Want een Rechter sal die Godt myn,
Over goed’ ende quaede sijn.