Psalm LXXXI.

1. Singht den Heere bly,
Die ons sterckt’ is krachtigh.
Verhueght u oock vry,
In Godt Israel.
Bewyst hem met spel,
Prys end’ eer’ aendachtigh.

2. Singht Psalmen seer goet,
End lieflick om hooren.
Die Tamboeren soet,
Harpen bequaeme,
End Psalters t’saeme,
Wilt met vrueghdt oorbooren.

3. Op de nieuwe Maen,
Met basuynen singhet.
End vroylick voort aen,
Der loovertenten,
Iaerlicksche renten,
Betaelt end volbringhet.

4. Dit’s in Israel,
Een ghebruyck ghewesen:
Godt end niemant el,
Dit bevolen heeft,
End tot teecken gheeft,
Sijns bondts hoogh’ ghepresen.

5. Sulcks heeft hy ghedaen,
Als t’volck wt den landen
AEgypti ghegaen
Is: Daer’t die taelen,
Hoorde verhaelen,
Die’t niet heeft verstanden.

6. Haer lasten aldaer,
Heeft hy weghghenomen:
Van den potten swaer,
Lastigh om draeghen,
Sijn se ontslaeghen,
End gantsch vry ghekomen.

7. Ghy riept my daer aen,
End ick in u’ lyden,
Hebb’ u byghestaen,
End verhoort in noot,
Als de donder groot
My deckte ter zyden.

8. Ick proefd’ u voorwaer,
Aen’t twistwater klachtigh,
End vandt u daernaer,
Verherdt van sinnen,
Doch ick wt minnen,
Sprack u aen eendrachtigh:

9. Myn volck my doch hoort,
Myn bondt sal ick maeken,
Met u van nu voort.
Wilt my doch hooren,
Opent u’ ooren,
End wilt myn woort smaecken.

10. Maeckt u myn volck vroet,
Gheenderly afgoden,
Gheenen dienst hen doet,
Wiltse niet eeren,
Noch tot hem keeren,
Want ick heb’t verboden.

11. Want ick ben u’ Godt,
Eewigh end almachtigh:
Dit landt tot u’ lot,
Ghaf ick u goedigh,
End track u spoedigh,
Wt AEgypten krachtigh.

12. Opent uwen mondt,
Seer wydt onbelaeden
Ick sal hem terstondt,
Met goeder spyse,
Nae myne wyse,
Ryckelick versaeden.

13. T’volck dat ick verkoos,
Is van t’woort gheweken,
Verstockt is’t end boos,
Ick heb’t ghebeden,
T’heeft doch myn reden,
Gantschelick versteken.

14. Ick in toornicheit,
Ghast over met allen,
Sijner verstocktheit,
Om self sijn saeken,
Voortaen te maeken,
Nae sijn welghevallen.

15. Och of t’volck rebel,
My ghehoorsaem waere,
End dat Israel,
Waere ghebleven,
Op den padt even,
Vast in’t openbaere.

16. Ick soud’ haest verdaen
Hebben sijn vianden,
Myn handt sterckt in’t slaen
Hadd’ boven maeten
Haest die hem haeten,
All’ ghebracht ter schande.

17. Sijn vianden al,
Souden druck bedryven,
End komen ten val,
Dat se al t’saemen,
Souden met blaemen,
Eewigh verdruckt blyven.

18. Taerw’ in overvloet,
Hadd’ ick hen ghegheven,
End met honigh soet,
T’welck vloeyt wt steenen,
Ghespyst met eenen,
Hadd’ icks’ al myn leven.