Psalm LXXXVI.
1.
O HEER opent my u’ ooren,
Wilt my goedighlick verhooren,
Want ick vermagh gantsch niet meer,
Benauwt sijnde nu so seer.
Wilt doch myn leven bevryden,
Ick wil weldoen met verblyden,
Bewaert doch uwen knecht vroet,
Die u vertrawt o Heer goet.
2.
Wilt my Heer ghenaedigh wesen,
Nae uwe goetheit ghepresen,
Die u bidde met ootmoet,
End daeghlicks valle te voet.
Verhueght nu uwen knecht klachtigh,
Die u Heer aenroept aendachtigh,
Want ick heffe t’hert’ alleyn,
Tot u in den noot niet kleyn.
3.
Ghy sijt Heer vriendtlick end goedigh,
Barmhertigh end seer langhmoedigh,
Den ghenen die tot u gaen,
End in den noot roepen aen.
Verhoort my Heer wtverkoren,
Laet myn stem u kommen vooren,
Verstaet myn klachten seer swaer,
Want t’is meer dan tyt voorwaer.
4.
Als ick ben in noot end schaeden,
Tot u schrey ick seer belaeden,
Om dat ghy verhoort altydt,
Myn stemm’, end maeckt my verblydt.
By u O Heer des eerdtrycken,
Is gheen Godt te verghelycken,
Daer is oock niemant so koen,
Die u’ wercken kan nae doen.
5.
Alle volcken die ghy krachtigh,
Hebt gheschaepen Heer almachtigh,
Sullen vereeren te saem,
End groot maeken uwen naem.
Ghy sijt groot niet om verstercken,
End doet wonderlicke wercken,
Ghy hebt den naem breedt end wydt,
Dat ghy alleyn een Godt sijt.
6.
U’ weghen wilt my doch leeren,
Dat ick recht gae t’uwer eeren,
Op dat ghy van my oock meest,
Ten rechten moeght sijn ghevreest.
Ick wil u Heer hoogh’ verheven,
Altydt prys end’ eere gheven:
Ick wil uwen naem seer klaer,
Groot maeken in’t openbaer.
7.
Ghy hebt wt louter ghenaeden,
My bewesen veel weldaeden,
End my verlost wt den noot,
Der hellen, end van der doodt.
Heer die wreed’ onder hen allen,
Met kracht my gantsch overvallen,
Nae myn leven sy al staen,
Sonder u te mercken aen.
8.
Maer ghy sijt goet end ghenaedigh,
Barmhertigh ende weldaedigh,
Langhmoedigh tot toornicheit,
Bestendigh in der waerheit.
Wilt my goedighlick aenschauwen,
Sterckt my oock in dit benauwen,
Helpt my end maeckt onvertzaeght,
Den knecht van uwer dienstmaeghdt.
9.
Wilt my doch een teecken gheven,
Op dat myn vianden beven,
Als se sien sullen Heer mildt,
Dat ghy my steedts bystaen wilt.