Psalm 3

1. ô Heer! ô eeuwig Goed!
Myn heul in tegenspoed!
Zie my vervolgd, verdreven!
Myn vyand zoekt myn’ val:
Hy groeit in magt en tal,
En dingt my wreed naar ’t leven.
Men dryft met my den spot:
Hy heeft geen heil by God,
Zo roepen zy, verwaten:
Als of gy reeds myn’ dood,
Myn wis bederf besloot,
Na ’t derven van myn staaten.

2. Maar neen, myn Helper! neen;
Gy zyt myn schild alléén,
Myne eer, myn vast betrouwen.
Op u vest ik het oog;
Gy heft myn hoofd omhoog
En doet me uw gunst beschouwen,
Wanneer ik, afgemat,
U ernstig smeekte en bad,
Dan hebt ge, ô Heer der Heeren!
Uit Sion, daar gy woont,
Uw’ bystand my betoond,
Zodat my niets kan deeren.

3. Ik sliep geheel gerust,
Van geen gevaar bewust,
In naare en donkre nachten:
En ’s morgens opgestaan,
Voelde ik my aangedaan
Met nieuwe en frissche krachten.
Want schoon men my belaagt,
Gy zyt het die my schraagt:
Dies zal ik nimmer vreezen.
Al kwamen, streng en straf,
Tien duizend op my af,
Gy zoud myn sterkte weezen.

4. Rys op, ô Heer! ’t is tyd.
Hebt ge eertyds in den stryd
Myn vyanden verslagen,
Hun sterk gebit geknot;
Rys op! tree toe, myn God!
Verlos me uit all’ hun laagen!
Al ’t heil komt van uw hand:
Laat dan myn ryk en land
Niet in den nood verlegen!
Uw Volk, dat in de elend’
Tot u-alléén zich wend,
Is wachtende op uw’ zegen.