Psalm 6

1. Heer, wil myn smeeken hooren!
Bezoek my niet in tooren!
Straf me in uw gramschap niet!
Betoon me uw medelyden!
Laat my uw gunst bevryden
Van al myn zielverdriet!

2. Myn ziel verzwakt gestadig;
Ach! wees haar eens genadig;
Genees haar, goede God!
De doodschrik doet my beeven:
Wil my niet overgeeven
Aan myn beklaaglyk lot!

3. Genees my; heel myn smarte!
De vrees beklemt my ’t harte;
Myn beenders zyn verschrikt.
Hoe lang zal ik verlangen,
In de angsten die my prangen,
Dat gy myn ziel verkwikt?

4. Keer weêr, keer eindlyk weder!
Zie op myn onheil neder,
ô Hoogste Majesteit!
Ach! laat my adem haalen!
Verlos my van myn kwaalen,
Om uw barmhartigheid!

5. ’t Verdriet zal my doen sneeven.
Verlos my; red my ’t leven!
Versterk me in deezen nood!
Eer ’t graf my doe vergeeten
Wat ik u dank moet weeten:
Wie roemt u in den dood?

6. Vermoeid door myne klagten,
Baade ik geheele nachten
In eene traanenzee,
Die nooit haar’ loop laat stremmen,
En ’t natte bed doet zwemmen
In myne legersteê.

7. Myn schreijende oogen vlieten,
Doorknaagd van zielverdrieten,
Verouderd door geween;
Daar my, in myne elenden,
De tallelooze benden
Des vyands tegentreên.

8. Vlucht eeuwig uit myne oogen,
Gy, die door heilloos poogen
Het haatlyk onrecht sterkt!
Myn God aanschouwt myn traanen:
Hy zal me eene uitkomst baanen,
Die myn geluk bewerkt.

9. ’t Onëindig Alvermogen
Slaat gunstig, uit den hoogen,
Myn smart, myn onheil gaê.
De Heer verhoort myn smeeken;
Zyn hulp is my gebleken:
Hy toont my zyn genaê.

10. All’ die myn rust benyden,
En myne ziel bestryden,
Zien, siddrend’, door Gods hand
Hun boosheid weêrstand bieden.
Ik zie hen ylings vlieden,
Bedekt met schaamte en schand’.