Psalm 13

1. Hoe lang, hoe lang, myn Toeverlaat!
Vergeet gy me in myn’ jammerstaat?
Hoe lang zult gy, in myne elenden,
Van my uw vriendlyk aanschyn wenden,
Daar all’ myn kracht door rouw vergaat?

2. Hoe lang zal ik door tegenheên,
By nacht vergeefsche ontwerpen smeên,
En vruchtloos schreijen gantsche dagen?
Hoe lang zal my myn vyand jaagen,
En my verächtelyk vertreên?

3. Aanschouw myn’ ramp, verhoor me, ô Heer!
Zie eens op al myn lyden neêr!
Verlicht, myn God! verlicht myne oogen,
Opdat my ’t graf, door zyn vermogen,
Niet in den slaap des doods verteer!

4. Opdat zy, wier geweld my haat,
Zich niet verheugen in myn’ staat,
Noch op myn wanklen triomfeeren,
En roemen, daar ze u stout braveeren,
Dat my hunn’ overmagt verslaat.

5. Maar in dit smartelyk verdriet,
Mistrouwt myn hart uw goedheid niet:
Neen, ’t zal zich in uw heil verblyden.
Ik zal den Heer myn’ lofzang wyden,
Dewyl zyn gunst my bystand bied.