Psalm 112

1. Geloofd zy ’t eeuwig Opperwezen!
Welzalig hy, die God blyft vreezen,
En lust heeft in des Heeren wegen.
De oprechte ontfangt den ryksten zegen.
Zyn stamhuis zal op aarde bloeijen;
In eere, in magt en aanzien groeijen.

2. Hy zal zyn huis met heil bejegend;
Met have en rykdom zien gezegend:
Zyn deugd zal nooit van ’t heilspoor dwaalen:
Het Goddlyk licht zal hem bestraalen:
Hy toont zich tegen elk genadig,
Rechtvaardig, gunstryk en weldaadig.

3. Wel hem, die uitleent met ontferming;
Die droeven neemt in zyn bescherming;
Die ’t recht doet in zyn zaaken blyken:
Hy zal nooit wanklen, nooit bezwyken:
Zyn naam, zyn lof blyft in gedachten
Tot by de laatste nageslachten.

4. Geen kwaad gerucht zal hem doen vreezen:
In God zal zyn vertrouwen weezen:
Zyn hart word nooit door angst benepen:
Hy heeft zyns Schutsheers band gegrepen,
Die all’ zyn haaters neêr zal vellen,
En hem in ruimte en vryheid stellen.

5. Hy toont alöm zich ’edelmoedig:
Hy strooit zyn schatten overvloedig
Voor de armoede uit, in haare elende:
Zyn trouw, zyn goedheid heeft geen ende.
God zal hem voor zyn weldaên loonen,
En hem met eere en magt bekroonen.

6. Dit zal der boozen toorn doen branden:
Zy zullen knerssen met hun tanden:
De nyd zal al hun merg verteeren:
Zy zullen al hun hartsbegeeren,
Hoe billyk ’t ook by hen moog’ schynen,
Haast zien in ydlen rook verdwynen.