Psalm 143

1. ô Heer! wil myn gebeden hooren!
Neig naar myn smeeken gunstige ooren!
Verhoor me, ô Oppermajesteit!
Om uwe trouw, my toegezworen:
Verhoor me om uw gerechtigheid!

2. Wil uwen knecht, door rouw verslagen,
Niet voor uw hooge vierschaar daagen:
Want niemand die op aarde leeft
Zal roem op zyne vroomheid draagen,
Als ge u met hem in ’t recht begeeft.

3. ’k Zie myne ziel vervolgd door snooden:
Ik zie, voor ’s vyands haat gevloden,
Het leven dat uw gunst my gaf,
In ’t stof vertreên: ’k ben, als de dooden,
Verwezen tot het duister graf.

4. Dit overstelpt myn’ geest van rouwe.
Als ik myn deerlyk lot beschouwe,
Bezwykt myn afgefolterd hart.
Gy weet dat ik op u betrouwe,
Algoede God! genees myn smart!

5. Ik denk, in ’t midden der gevaaren,
Nog aan uw gunst van vroeger jaaren:
Ik tracht uw werken na te gaan.
ô God! wie kan u evenaaren!
Hoe heerlyk zyn uw wonderdaên!

6. Ik hef myn handen naar den hoogen:
Myn ziel is voor uwe alziende oogen
Gelyk een dor, een dorstig land,
Dat, niet gedrenkt van ’s hemels boogen,
Verkwynen moet in doodschen stand.

7. Ach! doe my spoedig adem haalen!
Wil myn’ bezweken geest bestraalen!
Verberg me uw vriendlyk aanschyn niet!
Ik zal eerlang ten grave daalen,
Indien ge my geen’ bystand bied.

8. Laat my uw dierbre goedheid pryzen,
Wanneer wy ’t morgenlicht zien ryzen!
’k Betrouw op u in myne elend’.
Wil my het waare heilspoor wyzen!
Myn ziel heeft zich tot u gewend.

9. Myn God! myn Toevlugt! hoor my klaagen!
Verlos my uit des vyands laagen!
Red my van hen, die my vertreên!
Ik zoek in myn benaauwde dagen
Geen schuilplaats dan by u-alléén.

10. Leer my, in all’ myn tegenheden,
Myn leven in uw’ dienst besteeden!
Myn God! verleen my onderstand!
Uw goede Geest bestier’ myn schreeden,
En voer’ my in een effen land!

11. Laat, laat uw gunst my niet begeeven!
Behou me, om uwen naam, by ’t leven!
Laat myne ziel, die tot u schreit,
Van haar benaauwdheid zyn ontheven!
Verlos me, om uw gerechtigheid!

12. Laat nooit myns vyands wensch gelukken!
Roei ze allen uit, die my doen bukken,
Om uwe gunst, my toegezegd!
Verdelg hen, die myn ziel verdrukken;
Want ik, ô Heer! ik ben uw knecht.