De vijfde Psalm.

1. Ach Heer wil gunstich myne reden
Dy stracx ter ooren laten gaen:
End’ wil genadelijck verstaen,
Waeromm’ mijn geest vol van onvreden
Hardt wort bestreden.

2. O du mijn Godt end’ Coninck machtich
Wil doch mijn stemme nemen waer
Die voor dy schreyt hell ende claer:
Want dy alleen doen ick aendachtich
Mijn ghebet clachtich.

3. Wilt dan o Heer mijn stemm’ end’ clachten
Vroech hooren voor den dagheraet:
Want s’ morghens eer de sonn’ opstaet,
Sal ick van herten dy naetrachten
End’ op dy wachten.

4. Du bist een Godt die aen quaey zeden
End’ god’loosheyt gheen lust en heeft.
End’ wie tot boosheyt hem begheeft,
Sal nimmermeer in dijn woonsteden
Werden gheleden.

5. Insghelijcks en sullen voor dijn ooghen
Gheen dwase snorcken kunnen staen,
Du salt met onghenad’ afslaen
Al die nae boose wercken pooghen.
End’ niet en dooghen.

6. Du salt verderven all’ die wijcken
Tot valssche leughens end’ meyneedt:
Godt heeft die bloetvergieters leedt,
End’ haetet all’ die met practijcken
Haer naest’ uytstrijcken.

7. Maer ick mids dyn’ ghenadigh’ ooghen
Wil in dijn huys vrymoedich gaen:
End’ metter vreese Godts bevaen
Sal nae dijn heyl’ghen Tempel pooghen
My ne’er te booghen.

8. Wil my dan seker Heer gheleyden
Dat ick dyn’ gh’rechticheyt gheniet’
Om s’ volcx will’ dat my naew verspiet,
End’ wil my sonder meer te beyden
Dijn baen bereyden.

9. Want daer en is in haren monden
Gants niet oprechts: t’ hert is hun vals,
Een open graf is haren hals
End’ hare tong’ is t’ allen stonden
Vol smeeckens vonden.

10. Heer wils’ in sonden nedervellen,
Laet hun mislinghen haren raet,
Verstootse wijt om haer misdaet.
Tis teghen dy dats’ als rebellen
Haer trotzich stellen.

11. Maer laet een eew’ghe vreucht ghewinnen
Een yegh’lijck die op dy vertrout
Bescherms’ Heer’ Godt end’ onderhoudt
In blyschap, die van hert’ end’ sinnen
Godts naem beminnen.

12. Want den gherechten salstu toonen
Heer dynen seghen rijck end’ mildt,
End’ salt hem als met eenen schilt
Met liefd’ end’ gunst seer cierlijck croonen,
End’ hooch beloonen.