Den vj. Psalm.

1. Heer straff niet mijn misdaden
In toorn’ end’ ongenaden:
Maer heb met my gedult,
Wilt over my niet wreken
Met gramschap sijnd’ ontsteken
Mijn sond’ end’ sware schult.

2. Ontferm dy Heer barmhertich
Mijns drucks end’ lydens smertich:
Want tis met my ghedaen.
Wil my ghesontheyt gheven:
Want mijn ghebeenten beven,
End’ zijn met schrick bevaen.

3. Mijn siel is my benouwet
Mijn hert’ is schier verflouwet
Van ancxt tot inden doot:
My is vervaerlijck banghe,
Maer du o Heer hoe langhe
Verlaetstu my in noot?

4. Wil dy tot mijnwaerts wenden
End’ mijn siel vol ellenden
Verlossen uyt dees’ pijn
Behoud my, slae my gade
End’ wil om dijn ghenade
Mijn salichmaker syn.

5. Dewijl’ van dy gheen melding
In s’ doodes overwelding
Doch nymmermeer gheschiet,
Wien soud’ m’oock connen noemen
Die dynen lof mocht roemen
Sijnd’ onder s’ doots ghebiet?

6. Mijn treuren doet my smachten,
Dies my t’ bedd’ alle nachten
Swemt in een tranen badt.
Met weenen onbesweken
Doe ick mijn koetse leken
End’ maeckse gheheel nat.

7. d’ Oog is my van te treuren
End’ schreyen t’ elcke euren
By nae gantz wtgheteert,
End’ van steed’s te sterrooghen
Op mijns verdruckers pooghen
Is heel moed’ opghespeert.

8. Laet van my stracx vertrecken,
Al die haer handt uytstrecken
Om boosheyt te begaen:
Dewyle Godt almachtich
Mijns weenens stemme clachtich
Beghint te hooren aen.

9. De Heer verhoort mijn claghen,
End’ laet hem wel behaghen
Mijn hertelijck ghebet.
Mijn smeecken seer ootmoedich
Ontfangt de Heere goedich
End’ ernstich daer op lett.

10. Dies sullen die my haten
Beschaemt zijn uyter maten
End’ staen in grooten schrick
Sy sullen wederkeeren
Met schand’ end’ met oneeren
Stracx op een ooghenblick.