Psalm xvij.

1. Hoor Heer, neem acht op mijn goet recht
Wil mijn gheschrey met vlijt aenhooren:
Tot mijn ghebeden neyg’ dijn ooren:
Mijn hert end’ mont is vroom end’ slecht
Wil self o Heer mijn sak’ beleyden,
Dat mijn twist werd’ van dy geslist:
Want mits dat du rechtveerdich bist,
Laet dijn oog’ t’ recht wel onderscheyden.

2. Du hebst mijn hert’ wel naew versocht,
Ja oock by nachte willen gronden,
Doch sonder erg’ altoos bevonden.
Ick sprack noynt anders dan ick docht,
Wat menschen doen oft’ oyt doen pleghen,
Ick merck’ op’t woort van dynen mont:
End’ myd’ altoos uyt s’ herten gront
Des roovers goddeloose weghen.

3. Mijn stappen Heer vast ondersett
Op dyne paden sonder beven,
End’ laet mijn ganghen nergens sneven,
Noch treden af van dyner wet.
Ick roep dy aen, in mijn ellende,
Want du verhoorst my, God, altijdt,
Daerom lett nu op mijn ghekrijt
End’ tot mijn reden dijn oor’ wende.

4. Maeck dyne goetheyt wonderbaer,
Laets’ heerlijck schynen int behouwen
Der ghenen die op dy betrouwen,
Van dyner wederstryders schaer.
Wilt my so naeuw end’ wel bewaren
Als men zijn ooghen appel doet,
Die scheme dyner vlueg’len moet
Mijn decksel zijn in dees’ ghebaren.

5. Wil my van t’ god’loos volck ontslaen
Die my met groot gheweldt bespringhen,
Mijn vyanden die my omringhen,
End’ hatich na mijn leven staen.
Van smout is hun het hert’ ghesloten.
Haer mont is trotzich end’ spreeckt hoog’
Sy volghen hebbend’ ons ind’ oog’
Om ons ter eerden ne’er te stoten.

6. Elck een van hun een leew ghelijckt
Die nae den roof snackt met verlanghen,
Oft t’ leewken dat om aes te vanghen
Stil in zijn hol loert ende kijckt.
Stae op, gae hun Heer int ghesichte
End’ storts’ omveer, verlos’ met cracht
Mijn siel uyt des god’loosen macht,
Met dijn scherp sweert end’ streng’ gherichte

7. Van menschen helpe my dijn handt,
Van menschen dien hier in dit leven
Voor langhen tijdt deel is ghegheven
Te blyven in een goeden standt.
Dien du den buyck hebst vol ghestooten
Met Schat end’ met versteken goet
Haer kind’ren leven satt met spoet
End’ laten t’ goet hunn’ erfghenooten.

8. Maer ick sal aensien, God getrouw
Dijn aenschijn mits mijn rechte saecke.
End’ sal my telcx als ick ontwaecke
Versaden met dijns beeldts aenschouw.