Der xlij. Psalm.

1. Gh’lijck een hert met groot verlanghen
Brunst na waterbeken koel:
Alsoo hijgt met lust vervanghen
Mijn siel nae God met ghewoel.
Ende dorst begeerlijc seer
Na des levens God end. Heer:
Wanneer salt du Heer ghedooghen
Dat ick verschyn’ voor Gods ooghen.

2. Myne spys’ is bitter tranen,
Die ick storte dach end’ nacht:
Als ick hoor’ dat sy my manen:
Waer is nu dijns Godes macht?
t’ Hert’ ontsinckt my alst my heugt
Dat ick met veel volcks in vreugt
Met lofsanghen end’ ghebeden
Tot Gods tempel plach te treden.

3. Waerom bistu ne’er gheslaghen,
Mijn siel end’ treurst met ghejanck?
Wacht God, ick sal noch ghewaghen
Synen loff met prijs end’ danck,
Als hy my sal thoonen t’ licht
Van zijn heylsaem aenghesicht.
Ach God mijn siel is besweken
End’ mijn cracht van my gheweken.

4. Daerom ben ick dijns ghedachtich
Int landt over den Jordaen:
Doend’ op Hermon berg’ steenachtich
Oft op Mysar dijns vermaen.
Daer d’ een grondt vol smert’ end’ cruys
d’ And’ren toeschreyt met ghedruys
Gh’lijck als diepe watersluysen,
Daer dijn reghen uyt komt bruysen.

5. All’ dijn stormen ende baren
Sijn my over t’ hooft ghewaeyt:
Maer dat sal mijn hert’ verclaren
Dat God zijnde we’er ghepaeyt
s’ Daeghs my zijn ghenade bied’t:
End’ snachts gheeft een vrolijck liedt:
Dies sal ick met gheest verheven
Bidden God die m’ houdt int leven

6. Godt mijn steenrots’ sal ick spreken,
Hoe vergeetstu mijns alreedt,
Waerom treur’ ick dus besweken
Onder mynen vyant wreedt?
t’ Is m’een diepe wond’ in’t hert’
Die my door t’ ghebeente smert’t
Als sy schamprich my naeschreyen:
Waer mach dijn God nu verbeyen?

7. Waerom bistu dus verswonden
Mijn siel’ ende kermst soo swaer?
Wacht op God ick sal noch konden
Synen lof int openbaer.
Hy is mijn verlosser groot,
End’ mijn troost in allen noot,
Die mijn aenghesicht verclaret
End’ mijn God die my bewaret.