De xliij. Psalm.

1. Doe my recht Heer in myne saecke
End’ maeck dat sy werdd’ eens beslist,
End’ van t’ wreet volck geneygt tot wraecke
Verloss’ my, dat my niet en naecke
De man die uyt bedrog end’ list
t’ Onrechte met my twist.

2. Want du de God bist myner crachten:
Waerom verstootstu my soo wijt?
Waerom moet ick in rouw versmachten
End’ zijn beswaert in mijn ghedachten?
Ja gants bedruckt met swaren strijdt
Door s’ vyants haet end’ nijt.

3. Seynd uyt o Heer (wil niet verbeyden)
Dijn waerheydt end’ dijn heylsaem licht:
Die my den rechten wech bereyden
End’ op dijn heyl’ghen berg’ voorts leyden
Tot in dijn Tempel vast ghesticht
Voor dijn lief aenghesicht.

4. Daer sal ick dan vrymoedich treden
Tot Gods autaer met blyden ganck:
Tot God die mijn hert’ stelt te vreden
End’ overschudd’t met vrolijcheden
Daer ick mijn Godt met harpenclanck
Sal segghen lof end’ danck.

5. Mijn siel wat bistu soo verslaghen
Waerom ontsetstu dy soo seer?
Wacht slechts op God, wil niet vertzaghen:
Ick sal noch synen lof ghewaghen:
Want hy verlost my ymmermeer:
Hy is mijn God mijn Heer.