Der xlvj. Psalm.

1. Godt is ons toevlucht end’ borght vaste
Ons’ sterckt’ end’ hulp’ in allen laste,
Men heeft bevonden inden noot
Dat zijn ontset end’ hulp is groot.
Dies ons gheen vrees’ en sal aencleven
Al soude d’ eird’ haer plaets begheven,
End’ t’ hoogh’ ghebergt’ van boven ne’er
Vervallen stracx in’t diepste meer.

2. Al souden oock de waterwellen,
Sterck bruysen, schuymen ende swellen
End’ berghen hoogh’ mits haer ghewelt,
Van ancxt end’ vreese zijn ontstelt.
Voorwaer de cleyne waterbeken,
Die in haer tochten stille leken
Vervreughen Godes schoone stadt
Des allerhoogsten heyl’ghe schatt.

3. Godt woont int midden haerder binnen
Haer sal nietz kunnen overwinnen,
Want Godt is diese self bystaet,
Wel vroeg end’ voor den dagheraet.
Doe Heydens teghen ons rommoerden,
End’ Coninckrijcken haer beroerden,
Men heeft zijn donder stracx ghehoort,
Dies d’ eird’rijck sweefd’ end’ wert ghestoort.

4. Maer Godt de Heere der heyrscharen,
Was aen ons syd’ in des’ misbaren,
Godt Jacobs is ons stercke borgt:
Als wy ten hooghsten zijn besorgt.
Komt aen end’ siet de groote daden
Die Godt den Heer doet uyt ghenaden,
Doe hy heeft d’ aerdrijck woest ghemaeckt,
En t’ vruchtbaer lant gantz bloot end’ naeckt.

5. End’ kan de kryghen we’er doen swichten
End’ vred’ aen d’ eertrijcks eynde stichten,
Verbreeckt de spiess’, den bogh’ ontspant,
End’ waghens met den vyer’ verbrant.
Houdt op, segt hy, ontfangt mijn leere,
End’ weet dat ick ben Godt de Heere:
Want ick verheven werden sal,
Hoogh’ over t’ volck des eerdrijcx al.

6. In somma, God Heer der heyrscharen
Is by ons om ons te bewaren:
Godt Jacobs is ons’ borgt wel vast,
Die ons verlost uyt allen last.