Der xlvij. Psalm.

1. Volcken allerhandt,
klappert inde handt
Sijt in Godt verheugt,
Bedrijft groote vreugt,
Met stemm’ end’ ghesang,
Ende snaergeclanck.
Want Godt is de Heer,
Allerhoogst’ in eer,
Vreeselijck van cracht,
Coninck sterck vast macht,
End’ op d’ eerdrijcx schoot,
machtich ende groot.

2. Onder ons ghewelt,
Heeft zijn handt ghestelt
Volcken groot end’ swaer:
Heydens t’ eenegaer,
Stelt hy met ootmoet,
Onder onsen voet.
Hy gheeft ons t’ ghenot,
Van ons’ erff’ end’ lott,
Jacobs hoogsten roem:
Ende schoonste bloem,
Die hy als een schatt,
Seer lief heeft ghehadt.

3. Siet Godt comen hier,
Met een groot ghetier,
Van vreugt end’ ghebaer
Der basuynen claer:
Sing’t den Heere, sing’t,
Onsen Coninck schinckt
Vrolijck, prijs end’ danck
Ende Psalm ghesanck.
Want Godt voor ghewis
s’ Werelts Coninck is,
Dies looft hem end’ prijst,
End’ and’r onderwijst.

4. Want Godt heersching’ heeft,
Op t’ volck datter leeft,
Sittend’ op zijn throon,
Heylich ende schoon.
Vorsten op der eird’
Hebben haer vergeirt,
Voor Godts lief aenschijn,
Om van t’ volck te zijn
Godes die den stamm’
Koos van Abraham.

5. Want Godt soo hy wilt
Voert des aertrijcks schilt
d’ Welck hy heeft ind’ oogh’:
Hy is machtich hoogh’
Over t’ aertsche dal,
Ja oock boven all.