De Lvij. Psalm.

Den Oppersangmeester. Een guldenliet Davids, en verderfue niet doe David uyt vreese van Saul in een diepen kuyl hem verbergden.

1. Ontferm dy God ontferm dy over my,
Want myne siel vertrout alleen op dy:
Dies sal ick my met dyne vleughels decken
So lang tot dat die boosheyt gae voorby,
End’ de god’loos’ als een wolck snel vertrecken.

2. Tot d’ hoochsten God climt mijn stemm’ met gheschal
God die ghewis zijn werck volvueren sal,
Hy sal my hulp’ van uyt den hemel senden
End’ in den ban doen mijn verslinders all,
End’ zijn ghenaed’ end’ waerheyt tot my wenden.

3. Mijn siele woont als onder leewen wreet
End’ onder t’ volck dat glimt als een vier heet.
Als spiessen scherp, end’ pylen zijn haer tanden.
Haer tonghe snijdt met valsheyt end’ meyneede
Als een scherp sweert in s’ wreeden moorders handen.

4. Verheff dy God boven den hemel claer
Dijn heerlijckheyt maeck op d’ eerd’ openbaer:
Sy hebben t’ net mijn voeten voorghehanghen.
Mijn arme siel is verkromt teenegaer.
Sy poogden vast om m’in een kuyl te vanghen.

5. Maer sy zijn self daerinne ne’erghevelt
Dies is mijn hert’ nu rechte wel ghestelt:
Mijn hert’ o God is reedt voor alle dinghen,
Dat dyne loff van my recht werdd’ vertelt,
Ick wil dijn prijs met blyder herten singhen.

6. Nu stae dan op, mijn eer: mijn tong’ ontwaeck:
Mijn harp end’ luyt met vreugden haer vermaeck,
Want ick wel vroeg wil dy o Heere prysen,
End’ onder t’ volc van dijn deugt doen uytspraeck
End’ van dijn lof de Heydens onderwysen.

7. Want dijn ghenaey den hemel overreckt
End’ dyne trouw’ verr’ over wolcken streckt.
Verhef dy Heer boven des hemels throonen,
Dijn loff end’ eer die du ons hebst ontdeckt
Wil wijt end’ breedt op all’ het aertrijck thoonen.