De Lxj. Psalm.

1. Wil my God ghehoor verleenen
In mijn weenen
End’ tot mijn ghebet dy wend’.
Want ick roep uyt gront mijns herten
Vol van smerten
Tot dy van des werelts end’.

2. Du salt my op hooghe mueren
Seker vueren,
Daer ick gheenen raet toe weet:
Want du bist in allen laste
Mijn borgt vaste
Teghen mynen vyant wreet.

3. In dijn tabernakel schoone
Is mijn woone.
Ick wil blyven daer all’ tijdt:
Ende nemen mijn vertrecken
Onder t’ decken
Dyner vleughels gantz bevrijdt:

4. Want du hebst doch mijn ghebeden
Ende reden
Met ghenaden aenghehoort:
End’ een erfdeel schoon ghegheven:
Dien die leven,
In dijns naems vrees’ nae dijn woort.

5. Onsen Coninck wilstu sparen,
Jaer op Jaren:
End’ verlenghen zynen tijdt
Dies van gheslacht tot gheslachten
Door dijn crachten
Sal hy zijn ghebenedijdt.

6. Hy sal in zijn rijck beclyven,
End’ vast blyven:
Voor Gods aenschijn menich Jaer.
Wil hem dijn woordt veerdich houwen
Vol van trouwen
End’ ghenaed’ die hem bewaer.

7. Soo sal ick met sang bequame
Dynen naeme
Singhen lof met herten koen:
Op dat ick (dies ick ben schuldich)
Dy ghehuldich
Mijn gheloften mach voldoen.