De Lxvij. Psalm.

1. Godt zy ons gunstich end’ genadich
End’ segen’ ons uyt miltheyt groot,
Sijns aenschijns claerheyt sy gestadich
By ons end’ licht ons inden noot.
Al t’ volc sy genegen
Heer’ om in dijn wegen
Te werden verclaert,
End’ dijn heyl warachtich,
Den heydens eendrachtich
Werde g’openbaert.

2. De volcken moeten dy God prysen,
Laet alle volcken dancken dy.
Dat alle volcken vreugt bewysen
End’ singhen oock van herten bly,
Want du salt t’ volck richten,
Ende dijn rijck stichten
In gherechticheyt:
Du salt goedertieren
t’ Volck op eerden stieren
Onder dijn beleydt.

3. Dijn name zy van t’ volck verheven
Een yegh’lijck segg’ dy lof end’ danck:
Het eertrijck sal sijn vruchten gheven
God seghen ons ons’ leven lanck.
Dat God int ghemeene
Gunstich ons verleene
Seghen ende spoet.
Dat hem alle hoecken
Des eertbodems soecken
Met vrees’ end’ ootmoet.