De Lxxxvj. Psalm.

1. O Heer, neyghe my dijn ooren,
Om my gunstich aen te hooren:
Want ick ben in grooten druck
Vol ellend’ end’ ongheluck.
Bewaer mijn siel vanden quade,
Want ick lev’ op dijn ghenade:
Mijn God dynen knecht behoud,
Die alleen op dy vertrouwt.

2. O Heer wil dy mijnr’ ontfermen,
End’ my midts dijn gunst beschermen:
Want ick sonder af te staen,
Alle daghen roep’ dy aen.
Wil dan Heer’ in sware lyden,
Dynes dienaers siel verblyden:
d’ Wyl’ ick mijn gheest, hert’, end’ oogh’,
Tot dy heffe steed’s om oogh’.

3. Want du bist een Godt goetdadich,
Ontfermhertich end’ ghenadich:
Van gunst end’ mitlyden groot,
Soo wie dy roept aen in noot.
Slae dan acht op mijn ghebeden,
Nae dijn ontfermherticheden:
End’ wil doch Heer nemen acht,
Op de stemme myner clacht.

4. In den tijdt van mijnr’ ellenden,
Wil ick mijn hert’ tot dy wenden:
End’ dy vyerich roepen aen,
Want du pleeg’st my te verstaen.
Heer gheen Godt kan laten blijcken,
Dat hy dy sy te ghelijcken:
Daer’n is niemant oock soo sterck,
Die doen konde nae dijn werck.

5. Alle volcken end’ gheslachten,
Die du schiepst mits dyner crachten,
Sullen comen al te saem,
End’ aenbidden dynen naem.
Want du bist groot ende machtich,
End’ werck’st daden wonder crachtich:
Jae du bist een Godt alleen,
Neffens dy is anders gheen.

6. Wil my op dijn weghen vueren,
End’ in dyne waerheyt stueren:
Richt my mijn hert’ ende gheest,
Dat du van my werd’st ghevreest.
Mijn Godt ick wil t’ allen stonden,
Vrolijck dynen lof verconden:
Ick wil steed’s end’ ymmermeer,
Dyn’ naem gheven prijs end’ eer.

7. Want du hebst aen my onweerdich.
Laten blijcken dijn gunst veerdich,
End’ mijn siel ghelost seer wel,
Wt het leegste van der hell’.
De god’loosen seer vermeten,
Sijn op teghen my gheseten:
Die my nae het leven staen,
Sonder op dy acht te slaen.

8. Maer du bist een Godt seer goedich,
Ontfermhertich end’ langmoedich:
Traeg tot gramschap, groot van trouw’,
End’ warachtich sonder rouw’.
Tot my dan dijn ooghen wende:
End’ ontferm dy mijnr’ ellende,
Sterck Heer’ dynen knecht vertzaegt,
End’ help den soon dyner maegt.

9. Gheef m’een teecken wel bequame,
d’ Welck mijn vyanden beschame,
Siende dat du my staest by,
Ende gunstich troostest my.