De Xcix. Psalm.

1. Want God hem verthoogt,
Wonderlijck verhooght
In Syon van macht,
End’ is hoog gheacht,
Over volcken al.
Dies zijn naem oock sal
Werden hooch ghepresen,
End’ seer ghevreest wesen.

2. Want hy schrick’lijck is,
End’ heyligh ghewis.
Dese Coninck mindt
Een recht onderwindt.
Du hebst vast ghesticht
Recht end’ goet ghericht:
End’ Jacob doen treden
In gherechticheden.

3. Roemt Godt ende prijst,
End’ all’ eer bewijst,
Sijnd’ hem onderdaen:
Bidt zijn voetbanck aen,
Heyligh’ in Syon.
Moses end’ A’ron.
Hebben wel bedeghet
t’ Priesterschap ghepleghet.

4. Oock heeft Samuel,
Volbracht sijn bevel,
End’ met syner stemm’,
Aenghebeden hem.
Doe de gantsche schaer
Hem aenriep te gaer,
End’ Godt liet sijn stooren,
End’ quamse verhooren.

5. Hy sprack uyt der wolck
Claerlijck tot het volck:
Ende toond’ al daer,
Sijn ghetuygh’nis claer:
Die sy oock ghetrouw’,
Met oprecht berouw,
Van all’ haere sonden,
Te volghen bestonden.

6. O Heer’ onse Godt
Heere Zebaoth,
Du hebst onverstoort,
Haer ghebet verhoort,
Du hebst hun ghespaert,
End’ dijn gunst verclaert,
Doch nae straff ghenadich,
Van haer werck misdadich.

7. Looft dan God end’ prijst,
End’ all’ eer bewijst,
Onsen Godt voortaen:
Knielt end’ bidt hem aen,
Voor zijn heyligdom:
d’ Wijl doch om end’ om,
Ons’ God is de Heere,
Heylich end’ vol eere.