De Cxxviij. Psalm.

1. Hy heeft geluck end’ seghen,
Die Godt den Heere vreest:
End’ hem tot syne weghen,
Begeeft met sin end’ geest.
Dijn handt saldy geneiren
End’ winnen doen dijn broot:
Ja Godt sal dy bescheiren,
Gheluck end’ voorspoet groot.

2. Dijn huysvrouw’ sal dy wesen,
In dijn huys end’ ghesinn’,
Een wijnstock uyt ghelesen,
Die brengh’t schoon vruchten inn’.
End’ dynen disch rontomme,
Sullen dijn kind’ren jonck,
Vercieren als een blomme,
Oft een Olyven stronck.

3. Siet, dit zijn de weldaden,
End’ seghen die Godt gheeft
Den mensch’ die in zijn paden,
Nae Godes vreese leeft.
Oock sal dy van Godt goedich,
Noch dit gheluck gheschien,
Dat du Sion voorspoedich.
Salt all’ dijn leven sien.

4. End’ salt kinds kind’ren mede,
Oock zien van dijn gheslacht:
End’ Israel in vrede,
Wt allen druck ghebracht.