De Cxxxv. Psalm.

1. Singhet loff des Heeren Naem:
Ghy die syne dienaers zijt,
Danckt hem met een gheest verblijt.
Die ghy wort gheacht bequaem,
Om te wonen reyn end’ kuys,
Op het voorhof van Godts huys.

2. Looft den Heer, want hy is goet,
Syne Naem is lief end’ soet.
Hy heeft Jacob boven all’,
Als die hem was liefghetal,
Wtvercoren end’ ghehadt
Israel voor synen schat.

3. Ick weet dat God machtich seer
Sterck is, end’ te boven gaet
Alle Goden: Want de Heer
Vollenstreckt zijn wil end’ raet,
Inden hemel, eertsche dal,
Zee end’ afgrondt over al.

4. Wolcken doet hy van het endt
Des aertbodems rysen op:
Blixem inden reghen wendt,
End’ in menich water drop:
Hy brengt den windt koudt end’ nat,
Inde locht, uyt synen schat.

5. Hy heeft in Egypten landt
d’ Eerst ghebor’nen doodt gheslaen:
Mensch end’ veeh met sterker handt.
In Egypten heeft ghedaen
Wonderteeck’nen, tot zijn loff,
Aen Pharhon end’ all’ zijn hoff.

6. Stercke volcken ne’er ghevelt:
Ende Coninghen seer groot.
Hy sloech Sichon end’ t’ ghewelt
Des volcks Hemor al ter doodt.
Met Og Coning van Basan,
End’ all’ t’ rijck van Canaan.

7. Heeft voort uytghedeylt haer landt,
Synen volck van Israel:
Die het houdt van syner handt,
Tot een erf, nae zijn bevel:
Dyne naem moet, Heer, verbreydt
Werden inder eewicheyt.

8. Dijn gheheug’nis wijt vermaert,
Van gheslacht duert tot gheslacht.
Want Godt sal na synen aert,
Sijn volck richten door zijn cracht:
Ende rouwich om zijn knecht,
Sal hem doen ghenadigh recht.

9. Maer de beelden allerhandt,
Daer het volck soo veel van houdt,
Is een werk van s’ menschen handt,
t’ Sy van silver ofte gout.
s’ Hebben mondt maer gheen ghespreeck:
Ooghen, maer sien niet een steeck.

10. s’ Hebben ooren, niettemin
Hooren sy gantz gheen gheluyt:
Haer mont schept gheen adem in.
Doch en gaeter gheen locht uyt.
Sulcx moet werden diese bouw’t,
End’ all’ dieder op vertrouw’t.

11. Maer du volck van Israel,
Prys’ den Heer Godt ende danck’:
Du huys A’rons vry vertel
Sijn weldaden met ghesanck:
Du Levitische gheslacht,
Prijst hem oock uyt all’ u macht.

12. All’ ghy die godtsvruchtich zijt,
Prijst doch alleen Godes Naem:
Godt Heer sy ghebenedijt,
Op den bergh’ Sion bequaem,
Ghy all’ t’ samen lovet hem,
Die woont in Jerusalem.