Den Cxl. Psalm.

1. Verlosse my Heer vanden boosen,
Die my nae t’ leven haetigh tracht:
Bewaert my voor den goddeloosen,
Die moetwil bruyckt end’ enckel cracht.

2. Hy met den synen legt my laghen,
End’ sy versinnen alle spijt:
Sy rusten sick gheheele daghen,
Om my te leveren den strijt.

3. Sy slypen hare tonghen vinnigh,
Ghelijck een slangh’ vol van venijn:
Mits hun de mondt end’ t’ hert’ ontsinnigh
Van addersghift gheswollen zijn.

4. Bewaer my Heer van s’ boosen handen,
Behoude my voor overlast,
Der ghen’ die my in schad’ end’ schanden
Te storten hebben recht ghepast.

5. Haer herte steeckt vol hoveerdyen,
Sy hebben m’eenen strick gheleydt:
End’ langs den wegh uyt boeveryen,
Haer netten listigh uytghebreyt.

6. Maer ick wend’ tot den Heer mijn reden,
End’ seggh’, O Heer, mijn Godt bist du:
Dijn ooren neygh’ tot mijn ghebeden,
Ick ben in noot, verhoor my nu.

7. Du bist mijn troost, mijn heyl, mijn crachten
Die du my helpest alletijt:
Du hebst mijn hooft in dyner wachten,
Voor ongheluck bedeckt in strijdt.

8. Laet doch niet lucken noch ghelinghen,
Der goddeloosen wensch’ onvroet:
Laets’ haer voornemen niet volbringhen,
Dat sy niet heffen haren moet.

9. Den overlast van harer tonghen,
Daer med’ ick word’ beladen swaer,
Werd’ hem selff over t’ hooft ghedronghen
Die t’ hooft is over hare schaer.

10. Schudd’ hun op t’ hooft Heer gloey’nde kolen
Op datse vlamm’ end’ vyer verteir:
Du salts’ in kuylen ende holen,
Voor eewichlijck storten omveir.

11. Want nemmermeer en sal ghedyen
Op eerden die een quaey tongh’ heeft:
Boos ongheluck sal hem doen glyen,
Die hem tot moetwill’ hier begheeft.

12. Ick wete dat Godt wel sal slichten
De saecke des bedruckten mensch,
End’ in rechtveerdicheyt uytrichten,
Des armen recht nae synen wensch’.

13. Voorwaer de vromen sullen eeren,
End’ loven, Heer, dijn hooghen naem,
d’ Oprechte sullen steed’s verkeeren,
Voor dijn lief aensicht end’ heylsaem.