De Cxliij. Psalm.

1. O Heer wil mijn ghebet verhooren:
End’ tot mijn smeecken neygh’ dijn ooren:
Nae dyne waerheyt ende trouw.
Antwoord’ my gunstigh sonder stooren:
Dijn g’rechticheyt my onderhouw.

2. Wil in’t ghericht met my niet treden,
Om dynen knecht te overreden,
Van tghen’ ick groot’lijcks heb misdaen:
Want gheen mensch’ levend’ hier beneden,
Sal van dy gherechtveerdicht gaen.

3. Mijn vyandt jaegt my hardt na t’ leven,
Hy heeft m’alreeds om verr’ ghedreven:
End’ voort, de diepe duysternis
My tot ghevanckenis ghegheven,
Als een die overleden is.

4. Der halven is mijn gheest benouwet,
Soo dat hy schier gheheel wantrouwet:
Mits hy gheen troost meer nerghens heeft,
t’ Hert’ is my gantz end’ gaer verflouwet,
Soo dat mijn cracht my schier begheeft.

5. In desen noot staen mijn ghedachten,
Den tijdt voorleden en betrachten,
Diewyl’ ick dyne daden merck’:
End’ denck by daghen end’ by nachten,
Aen dyner handen wonderwerck.

6. In dese myne sware banden,
Streck ick o Heer tot dy mijn handen,
Mijn siel in desen harden strijdt,
Voel ick uyt enckel yver branden,
Als d’ aerde die van droogte splijt.

7. Spoey dock, en wil niet langher wachten,
Oft anders moet my t’ hert’ versmachten:
End’ bergh’ dijn aensicht van my niet,
Oft ick sal corts die ghene slachten,
Die m’onder t’ graf in d’ aerde schiet.

8. Des morghens vroegh’ wil my ontvouwen.
Dijn gh’nad’: op dy staet mijn vertrouwen:
Soo gunne my dat ick dach tref,
Den rechten wegh die ick moet bouwen,
Midts ick tot dy mijn siel verhef.

9. O Heere God tot wien ick suchte,
Van mynen vyandt, die ick duchte,
Verloss’ my door dijn stercke cracht:
Want ick tot dijn hulp’ alleen vluchte,
End’ verlaet’ my op dyne macht.

10. Wil my met vlijt mijn hert’ verlichten,
Dat ick dijn wille mach verrichten:
Du bist mijn God, geef my dan raet:
Dijn goedigh geest wil my vast stichten,
End’ voeren op de rechte straet.

11. Verquick mijn leven lieve Heere,
End’ maeck my doch ghesont, ter eere
Van dynen naem, seer hoog’ end’ groot,
End’ om dijns g’rechticheyts wil, keere
Mijn siel uyt allen ancxt end’ noot.

12. Door dijn ghenade wil bestryden
Mijn vyanden die my benyden,
Verderf het volck dat my bevecht,
End’ myne siele brengt in lyden,
Want ick ben dijn ootmoedigh knecht.