De Cxlv. Psalm.

1. Ick love dy mijn Coninck ende Heer,
End’ wil altijts op geven prijs end’ eer.
Ick wil met vreugt dy loven alle dagh,
End’ eewichlijck dijns naemes doen gewagh.
De Heer is groot end’ loflijc boven maten,
Sijn grootheyt kan gheen mensches sin ghevaten.
Dijn roem verstreckt van gheslacht tot gheslacht,
Met oorcondt vry van dyner stercke macht.

2. Dies wil ick steed’s behouden in ghedacht
Dijn heerlijckheyt, dijn lof end’ wonder cracht,
Dijn majesteyt end’ dijn ghewelt seer sterck,
Die du ghetuygst door menigh wonder werck.
Laet yegh’lijck vry met herten ende monden,
Sijn sterct’ end’ cracht end’ wonderwerc verconden:
Ick wil my oock daer toe gheheel begheven:
Dat dyne macht van my werd’ hoogh’ verheven.

3. Laet alle man ghedencken wijs end’ vroet,
De tuygh’nis recht van dijn ghenade soet:
Een yegh’ lijck sal met vrolijcken ghesanck,
Dijn rechter trouw lof segghen ende danck.
God is voorwaer barmhertigh ende goedigh
Mitlydigh, milt, sachtsinnigh end’ lancmoedigh:
Sijn gunst laet sick aen allen syden mercken
End’ zijn ghenad’ is boven al zijn wercken.

4. O Heer het werck van dyne stercke hant,
Is ons dijns lofs een oorkond ende pandt:
Maer boven al dijn heyligh volck altijdt,
Prijst dynen naem, sijnd’ in dijn gunst verblijdt.
De heerlijckheyt dijns Coninckrijcx sy melden
Dijn groote macht end’ wonderbaer ghewelden,
Gaen sy alomm’ de werelt door vermaren:
End’ dijns rijcks eer end’ roem vry openbaren.

5. Dijn rijck, is doch een eewich Coninckrijck,
Dijn heerschappy’, duert steed’s van wijck tot wijc
Dijn handt behoudt den ghenen die valt om
End’ richt weer op, al die gaen slim end’ krom.
All’ ooghen Heer staen op, tot dy verheven,
Dat du hun wilst by tijts haer voetsel gheven.
Dijn milde handt doetst du op, end’ versadigst,
All’ wat daer leeft, end’ met dijn gunst begnadigst.

6. God is oprecht in alles wat hy doet,
In all’ zijn werck barmhertich ende goet:
Hy is nae by all’ die hem roepen aen,
Die in den gheest end’ waerheyt na hem staen.
Al die den Heer een rechte vreese draghen,
Sal hy voldoen haers herten goet behaghen,
Hy sal zijn oor tot haere schreyen wenden,
End’ lossens’ all’ uyt kommer end’ ellenden.

7. De Heer bewaert elck een die hem bemint
Maer syne toor’n zijn vyanden verslindt.
Dies sal mijn mont sijns lofs doen onderwijs
End’ alle vleesch hem gheven eewigh prijs.