De Cxlvj. Psalm.

1. Loof mijn siel God van daer boven
Schrijf hem toe lof, prijs end’ eer,
Want ick wil den Heer God loven,
Al mijn leven lancx soo meer:
Ja ick wil mijn leven lanck,
Prysen hem met lofghesanck.

2. Wilt doch uwen troost niet bouwen
Op de Vorsten sterck end’ groot:
Noch op gheenen mensch vertrouwen,
Die doch niet helpt inden noot.
Hy vergaet met eenen snick,
Tot stoff in een oogenblick.

3. Met hem gaen wech zijn ghedachten:
Sijn aenslaghen staen oock still.
Maer welsaligh moetmen achten,
Dien God Jacobs helpen wil,
End’ wiens hop’ end’ toeverlaet
Op den Heer’ alleene staet.

4. God Heer die den hemel hooghe,
Aerd’ end’ zee gheschapen heeft:
Hitt’ end’ koud’ end’ nat end’ drooghe,
End’ all’ wat daer inne sweeft:
Die zijn waerheyt onbevleckt,
Inder eewicheyt verstreckt.

5. Menschen die hier onrecht lyden,
Schutt’ end’ schermt hy inden noot:
Ende gheeft in dieren tyden,
Allen hongherighen broot:
Die ghevanghen lieden slaeckt,
End’ los van haer banden maeckt.

6. Den mensch blindt end’ sonder ooghen
Gheeft hy claerheyt ende licht:
Die die den ruggh’ kromme booghen,
Met zijn handen we’er op richt’t.
Seker, God de Heer bemindt
Die rechtveerdigh zijn ghesindt.

7. Hy bewaert de vreemde lieden,
Ende leydtse met den erm,
Laet de weesen niet misschieden:
Maer hy neemts’ in synen scherm.
Hy troost wed’wen inden rouw,
End’ bewaertse seer ghetrouw.

8. God vernielt end’ maeckt te schande,
Der god’loose weghen all:
Gods rijck blijft in eenen stande,
Want het eewigh dueren sal.
Sion dynes Heeren macht,
Duert van gheslacht tot gheslacht.