De Cxlviij. Psalm.

1. Ghy die woont in des hemels hof
Gheeft den Heer prijs, eer ende lof.
Ghy die daer in de hoochte zijt,
God sy van u ghebenedijdt.
Looft hem ghy Enghels sterck van machten.
Looft hem ghy alle zijn heyrcrachten.
Ghy Sonn’ end’ Maen looft synen naem,
Met s’ hemels sterren al te saem.

2. Ghy hemels boven d’ hemels hoogh’,
Doet zijns lofs openbaer vertoogh,
Ghy waters die daer tusschen hangt:
God werdde van u hoogh’ ghedanckt.
Want hy heeft t’ woort van hem ghegheven,
Soo is haer schepping’ aengheheven.
Hy onderhoudt het voort end’ voort,
Wt cracht van zijn almachtigh woort.

3. Hy heeft hun een ghebot ghedaen,
t’ Welck sy voorby niet sullen gaen.
Elck schepsel maecke zijn naem kondt:
Ghy draken inden diepsten grondt.
Vier, haghel, sneeu, vorst ende kouwe,
Wint ende storm end’ weder rouwe,
Die ghy verrichtet zijn ghebot,
Looft alle t’ samen onsen God.

4. Ghy berghen, heuvels ende dal.
Ghy Ced’ren end’ fruytboomen all’,
Ghy all’ t’ ghedierte van het velt,
Met t’ vee end’ beesten onghetelt.
t’ Ghewormte dat kruypt sonder schryden,
End’ vogh’len die de locht doorsnyden.
Ghy Coninghen end’ volck van prijs,
Ghy Vorsten ende richters wijs.

5. Ghy frissche jeught, ghy maegden reyn,
Ghy oude mans end’ kind’ren kleyn.
Looft end’ prijst God, wiens naem end’ throon,
Streckt over d’ eerd’ end’ hemels schoon.
Den hoor’n zijns volcks heeft hy verheven
Mits welcken sy in eere leven:
Ick seggh’ het volck van Israel,
d’ Welck naest God leeft mits zijn bevel.