Den ij. Psalm.

1. Wat wilt dit zijn, dat d’Heydenen te gaer
Dus loopen toe? end gantz oproerig muyten?
Dat tvolck beroert met rotten hier end daer,
Woelt over hoop, om ydlen raet te sluyten?
De Coningen van deertrijck hier beneden,
Sijn op de been, end maken groot geveirt,
De Vorsten sijn te saem in raet getreden,
Stracx tegen God end zijnen Christum weirt.

2. Komt aen, laet ons moet grijpen (seggen sy)
End breken eens haer banden end gareelen,
Om van haer jock te wesen teffens vry,
Iae verr van ons wech werpen haere zeelen.
Maer die om hoog in dHeemlen is geseten
Sal vryelijck belacchen haeren raet:
Voirwaer de Heer, sal loonen haer vermeten
Met schimp end spot end allerhande smaet.

3. Ter selver tijt (end dat voirwaer eer lang)
Sal hy tot hun in zijne gramschap spreken,
End maken hun dat hoog hert dapper bang,
Mits sijnd in toorn als eenen brant ontsteken.
Ick, ick, de Heer, heb selve mijnen Coninck
(Zegt hy) gesalft (het sy v lief of leet)
Op Sions berg in mijne heylge wooning:
Van daer sal hy voorts heerschen wijt end breet.

4. Dies wil ick v tgeset end teewich recht
Nu leggen uyt: hy heeft my uytvercoren
Van eewicheyt: end dus tot my gesegt:
Du bist mijn soin, van daeg uyt my geboren.
Eysch van my vry, Ick sal tot dijner erven
De Heydenen dy schencken al temael:
Du salst van my tot dijn besit verwerven
Het eirtrijck heel tot aen haer laetste pael.

5. Du salst dit volck met eenen ijsern staf,
Na dijnen will verbrijsen end verderven,
Gelijckmen breeckt een eirden vat, daer af
Niet heels en blijft, maer slechts onnutte scherven.
Nu dan siet toe ghy Coningen van weirden,
Dat ghy wort wijs, end beter zijt bedacht:
Bevlijtigt u, ghy richters op der eirden,
Dat ghy na tucht end goede leere tracht.

6. Dient God den Heer, end siet toe wat ghy doet,
Dat ghy altoos in sijne vreese levet,
End maeckt v dan recht vrolijck van gemoet,
Doch soo, dat ghy voir sijnen toirne bevet.
Dies kust den soin, end wilt hem hulding plegen,
Op dat niet stracx sijn gramschap uyt en breeck,
End ghy alsdan vergaet in uwe wegen,
Soo sijnen toirn int allerminst ontsteeck.

7. Voirwaer men mach het nemen somen wil,
Maer al die sick op hem alleen verlaten,
End hebben thert daer in gerust end stil,
Sijn vol gelucx end salich uyt der maten.