Den v. Psalm.

1. Wil dy ter ooren mijne reden
O Heer, genaedlijck laten gaen:
Wil d’oorsaeck grondelijck verstaen,
Waeromme thert my met onvreden
Wort aengestreden.

2. Mijn Coninck, end mijn God almachtig,
Wil mijne stemme nemen waer,
Die voir dy schreyt, in lijden swaer:
Want dy alleen bied ick aendachtig,
Mijn bede clachtig.

3. Heer, wil de stemme mijner clachten
Vroeg hooren, voir den dageraet:
Want smorgens, eer de son opstaet,
Wil ick van herten dy natrachten,
End vlijtig wachten.

4. Du bist een God, die geen behagen,
Noch lust aen godloosheyt en heeft:
End wie tot boosheyt hem begeeft,
Dien salstu Heer, tot geenen dagen,
By dy verdragen.

5. Geen dwasen sullen voir dijn oogen,
Met haer verwaentheyt konnen staen:
Du hatest Heer, end salst verslaen,
Al die na onrecht anxtich poogen
End niet en dooghen.

6. Heer, du verderfst die leughens spreken:
God heeft een walg in sijn gemoet,
Van dien die dorstig is nae bloet,
End die bedrieghelijcke treken
Weet doir te steken.

7. Maer ick sal mits dijn gunste goedich,
My voegen binnen in dijn huys,
Na dijnen heylghen tempel kuys,
End voir dijn aenschijn knielen spoedich,
Met vrees ootmoedich.

8. Heer, wil my sekerlijck geleyden,
Dat ick dijn rechte trou geniet,
Om svolcx wil dat my nauw verspiet:
End wil my sonder lang te beyden,
Dijn baen bereyden.

9. Want niet oprechts steeckt in haer monden:
Haer hert is slim, haer oog is scheil:
Een open graf, is hare keil:
Haer tong vol smeeckens, wort bevonden,
Gants niet om gronden.

10. Wil teghen hun dijn vonnis spreken,
Laet hun mislucken haren raet:
End stootse wech om haer misdaet:
Want sy haer teghen dy opsteken,
Als afgheweken.

11. Maer laet een eewge vreugt gewinnen,
Elck een, die op dy vast vertrout.
Beschermse Heer, end onderhout
In vreugt, die dijnen naem beminnen
Van hert end sinnen.

12. Want du den vromen, salst doen nutten
Heer, dijnen seghen rijck end milt:
End salst hem als met eenen schilt,
Van liefd end gunst rontom beschutten
End onderstutten.