Den vj. Psalm.

1. Heer, straf niet mijn misdaden,
In toirn end ongenaden,
Met dijne swaere handt:
Casty niet mijn gebreken,
Met gramschap zijnd ontsteken,
Gelijck als eenen brandt.

2. Maer sy my doch genadig,
Wt gunsticheyt weldadig:
Want ick neem gantschlijck af,
Wil my gesontheyt geven:
Want mijn gebeenten beven,
Van angst voir dijne straf.

3. Mijn siel is my benouwet,
Mijn hert is my verflouwet,
Wt vrees end schrick seer groot:
My is verveirlijck bange:
Maer du, O Heer, hoe lange
Verlaetstu my in noot?

4. Wil dy, tot mywaerts wenden,
End uyt dees swaer ellenden,
Mijn siel verlossen, Heer,
Behoud my, slae my gade,
Alleen om dijn genade,
End om dijns naemes eer.

5. Want niemant en is machtig,
Dijns heylgen naems gedachtig
Te wesen in den doot:
Wie soud dy connen loven,
(Sijnd int graf neer-geschoven)
Wt s’aertrijcks blinden schoot?

6. Mijn treuren doet my smachten:
Dies my tbedd alle nachten
Swemt in een tranenbadt:
Ick doe mijn koetse leken,
Met weenen onbesweken,
End maeckse heelijck nat.

7. Mijn oogen zijn van trueren,
End schreyen telcker ueren,
Bynae gantz uytgeteirt.
End van vast te sterr-oogen,
Op mijnes vyants poogen,
Sijn heel moed opgespeirt.

8. Laet stracx van my vertrecken,
Al die haer hand uytstrecken
Om onrecht te begaen:
Dewijle God barmhertig
Mijns weenens stemme smertig,
Begint te hooren aen.

9. De Heer verhoort mijn clagen,
End laet hem welbehagen
Mijn hertelijck gebedt:
Mijn smeecken seer ootmoedig,
Ontfangt de Heere goedig,
End comt tot mijn ontset.

10. Dies sullen die my haten
Beschaemt sijn uyt der maten:
End crijgen grooten schrick.
Sy sullen aerslincx keeren
Met schand, end vol oneeren,
Op eenen oogenblick.