Den xvij. Psalm.

Een Gebet Davids.

1. Hoor, Heer, mijn recht: verstae my doch:
Wil mijn geschrey met vlyt aenhooren:
End nemen mijn gebet ter ooren,
Int welck en is gans geen bedroch.
Wil du Heer, self mijn saeck beleyden,
Maeck, dat sy werd van dy geslicht:
Want nae dat du rechtveirdig bist,
Dijn oog sal trecht wel onderscheyden.

2. Du hebst mijn hert wel naeu versocht,
Iae oeck by nachte willen gronden:
Doch sonder erg altoos bevonden.
Ick sprack noyt anders dan ick docht:
Aengaende voorts wat menschen plegen,
Naevolgens twoirt van dijnen mont,
Mijd’ ick altoos, wt sherten grondt,
Des roovers end inbrekers wegen.

3. Mijn stappen hebb’ ick vast geset,
Op dijne paden, all’ mijn leven:
Op dat mijn voeten nergens sneven,
Noch treden af van dijne wet.
Ick roep dy aen, in mijn ellende:
Want du verhoorst my, God, altijt:
Daerom let nv op mijn gekrijt,
End d’oor tot mijne reden wende.

4. Maeck dijn genade sonderbaer,
Laets’ heerlijck schijnen, int behouwen
Der lien die op dy, Heer, vertrouwen,
Van dijner wederstrijders schaer.
Wil my in dijn bewaernis nemen,
Gelijck den appel van een oog:
Wil my, mijn rotz end toevlucht hoog,
Met dyne vleugels overschemen.

5. Van tgodloos volck, beware my,
Die my geweldelijck bespringen
Van vyanden die my omringen,
End sijn slechs wt, om moordery.
Het vet bedeckt hun mont end oogen:
Haer tong spreeckt hoog: men siets’ omgaen,
End onse treden gade slaen,
Om ons ter eirden neer te boogen.

6. So dat elck een, een leeuw gelijckt,
Die na den roof snackt met verlangen:
End tleewken, dat om aes te vangen,
In sijn hol roert end rontom kijckt.
Stae op Heer, treed hem int gesichte,
Stoot hem om veir, verloss met cracht
Mijn siel, uyt sgoddeloosen macht:
Met dijn scherp sweert end streng gerichte.

7. Dijn hant van menschen my bewaer,
Van menschen dien hier in dit leven,
Des weirelts erfdeel is gegeven,
In alle weelde Iaer op Iaer:
Dien du den buyck hebst vol gestooten,
Van dijn goet end versteken schat,
Dies hun haer kindren eten sat,
End latens noch hun erfgenooten.

8. Maer ick sal sien, O God getrow
Dijn aensicht, mits mijn rechte saecke:
End sal my stracx als ick ontwake,
Versaden met dijns beeldts aenschow.