Den xx. Psalm.

1. De Heer hoor dijn gebet aendachtig,
In ancxt end lijden swaer:
Den naem van Iacobs God almachtig,
Verloss dy uyt gevaer.
Hy wil, uyt sijner heylger hutten,
Dy hulp end troost toeschicken:
End met der hant, vast onderstutten,
Uyt Sion, sonder swicken.

2. Hy houde voorts dijn offerhanden
Te samen in gedacht:
End doe dijn offers t’asschen branden,
Mits slaend’ op dy goed acht.
Hy late dy na dijn behagen,
Volrichten alle dingen,
End dijnen raet, end all’ aenslagen
Voirspoedelijck gelingen.

3. Wy sullen onse vreugde stichten,
Op dijn hulp end behoet:
End in Gods naem ons vaen oprichten,
Die dijnen wil voldoet.
Nu weet ick dat God sijnen Coninck,
Bewaert end hoort mijn clachten,
uyt shemels throon, sijn heylge woning
Mits seer heylsamer crachten.

4. Dees staen op wagens, d’ander wachten
Op veler Ruytren macht:
Maer wy slaen alleen ons gedachten
Op Godes naem end cracht,
Oock hebben d’ander moeten sneven,
End vallen om met schande,
Daer wy vast staende sijn gebleven,
In aenstoot allerhande.

5. Help Heer uyt gunstigheyt goetdadig.
Ons Coninck hoor voortaen
Ons beden: hy sy ons genadig,
Als wy hem roepen aen.