Den xxix. Psalm.

1. Biedt ghy Vorsten, sterck van cracht,
Biedt God’ eer, prijs ende macht,
Biedt lof ende prijs te saem,
Sijnen allerhoogsten naem.
Doet den voetval voir den Heere,
Bidt hem aen, end doet hem eere,
Inde heerlicke woinsteden,
Sijner weirde heyligheden.

2. sHeeren stem druyscht hel end claer,
Over waetren met gebaer:
Over wolcken inde lucht,
Dondert Gods macht met gerucht.
sHeeren stem end donder crachtich,
Wijst uyt, dat hy is almachtich.
sHeeren stem vol grooter weirden,
Tuygt sijn heerlickheyt op eirden.

3. sHeeren stem stort met gewelt,
Cederboomen plat int velt:
Hy worpt Cedren in het sant,
Op den Liban vast geplant.
End doet Libans berg op springen,
Als een ionck kalf, wilt om dwingen:
Hy doet Sirions bergen beven,
Als Eenhoirnen hooch verheven.

4. Gods stem is die vlammen snijt,
End in blixem stralen splijt:
Die doet beven twilde wout,
End maeckt Kades velt benout.
sHeeren stem doet Hinden, kalven,
Van vrees’ end verschricktheyts halven.
Sy doet bosschen end tplantsoene,
Van ancxt schieten haer loof groene.

5. Maer Gods volck groot ende cleyn,
Treedt in sijnen Tempel reyn,
Daer een yeglijck, die hem vreest,
Loift end danckt hem, uyt den geest.
God bestiert end kan verhoeden,
Wolcken ende watervloeden:
Als een Coninck seer grootdadich,
Sit hy in sijn rijck gestadich.

6. Dies sal God verleenen cracht,
Sijner schaer, die op hem wacht:
End sijn volck, met vreed end spoet,
Seigenen in overvloet.