Den L. Psalm.

1. Der Goden God, de Heer sterck boven al,
Spreeckt, end ontbiedt voir hem theel aertsche dal,
Van oost tot west. Uyt Sions heylgen throon,
Verschijnt de Heer volcomentlijcken schoon
Hy komt gewis op sijnen richtstoel stijgen,
Want hy voortaen niet langer en wil swijgen.

2. Een teirend vier sal voir sijn aensicht staen,
End rontom hem stormwindich weder gaen.
Daer dachvaerdt hy, beyd d’eerd end heemlen hoog,
Op dat sijn volck sick int gericht verthoog’,
Vergaert, spreeckt hy, al mijn volck uytvercoren,
Dwelck mijn verbont met offers heeft besworen,

3. Den hemel self, wijst sijn gerechtheyt aen,
Want Gods gericht sal eewelijck bestaen.
Hoor toe mijn volck, ick spreeck, hoor mijn bevel,
Ick, ick ben God, dijn God, o Israel.
Ick straf dy niet van wegen der offranden,
Die du voir my gestadich latest branden.

4. Denck niet dat ick een veers uyt dijnen stal,
Oft eenen bock uyt dijn koy nemen sal.
Want my hoort toe al het gediert int wout,
Met al het veeh dat sick op bergen hout,
Ick ken voir tmijn, tgevogelt allerhande,
Op thoog gebergt, end twilt ten platten lande.

5. Ick seyds dy niet, of ick schoon hongrich waer,
Want deird is mijn, met haer goet teenegaer.
Meynstu dat ick vleesch ete van een rint?
Oft tot het bloet van bocken ben gesint?
Dijn offerwerck sy, Gods lof te verhalen,
End God den Heer, dijn g’loften te betalen.

6. End roep my aen, wanneer du bist in noot,
So help ick dy, end dan maeckstu my groot.
Voorts sal de Heer den boosen spreken aen,
Wat hebstu doch mijns wets te doen vermaen?
Oft mijn verbont te melden met den monde?
Daer du den tucht verhaetst uyt shertzen gronde?

7. Du stootst onwers, mijn heylig woirt van kant:
Komt ergenswaert dy eenen dief ter hant?
Dien loopst du nae, end draeyst met hem een zeel,
Ia dus hebst oock met overspeelders deel.
Den mont schickstu tot allerley boosheden,
Dijn tonge browt bedroch end valsche reden.

8. Sitstu eens neer? du spreeckst van andren quaet,
End brengst terstont op dijnen broeder smaet.
Dit doestu vast, end mits ick swijg al stil,
Du meynst dat ick dy oock gelijcken wil.
Maer ick sal dy wel openbaerlijck schelden,
End voir dijn oog dijn misdaet dy vergelden.

9. Verstaet nu dan, ghy die v dus vermeet
Het boos te doen, end uwen God vergeet,
Dat ick v niet gans hulploos wech en roof.
Wie lof end danck my offert met geloof,
Die doet my eer, end wie dien wech kan houwen,
Dien sal ick doen Gods salicheyt aenschouwen.