Den lvj. Psalm.

1. Doe my, O God, genade, want voirwaer,
Een sterflijck mensch my opslorpt teenegaer,
Die my bestrijdt, bedruckt my machtich swaer,
Met dagelicksche lagen.
Mijn vyant slorpt na my geheele dagen,
Om dat my veel geweldige najagen,
O hoochste God. Als sy my doen vertzagen,
Ick troost my vast op dy.

2. Den Heere God sal ick hooch roemen vry,
Om sijns woirts wil: Op God vertroost ick my
Al wat tvleesch doet, het sy oock wat het sy,
En sal my niet verschricken.
Sy gaen mijn woirt van daeg tot daeg verklicken,
End drayent om, op dat sy my verstricken:
Al haeren sin is dat sy my toeschicken,
Swaer ongluck end verdriet.

3. Sy gaen al stil, by een, alst niemant siet,
End bergen sick dewijl haer oog verspiet
Mijn gangen al. Sy wachten slechts op yet,
Dat my breng om mijn leven.
T’schynt dat sy sijn, van straf vry overbleven,
Om sick tot quaet end onrecht te begeven:
Maer wil O God, de volckeren doen sneven,
In toirne neergevelt.

4. Du hebst mijn vlucht end suckelen getelt,
End in een cruyck mijn tranen al gestelt,
Mijn suchtingen staen sy oock niet vermelt,
In dijne rekenboecken?
Als ick dy sal met mijn gebet aensoecken,
Den vyant moet te rugge gaen in hoecken:
Ich weet het wel: du saltse doch vervloecken,
Want God het met my houdt.

5. Ick sal den Heer vry loven ende stout,
Om sijns woirts will’, daer thert my op vertrout,
Ia in sijn woirt warachtich, sonder fout,
Sal ick Gods lof gewagen.
Mijn hoip end troost is op den Heer geslagen,
Geen menschen doen en sal my vrees aenjagen:
Dies hebb’ ick dy mijn glofte voirgedragen
Nae mijne schult end plicht.

6. Ick sal dy Heer, in allemans gesicht,
Lof ende danck betaelen met schoon dicht,
Dewijl du doch mijn siel hebst opgericht,
End vry gemaeckt van sterven.
Du hebst bewaert van vallen menichwerven
Mijn voeten swack: dies ick vry van verderven,
Treed voir den Heer met menschen die beerven,
Des levens heylsaem licht.