Den lxj. Psalm.

Voir den Oppersangmeester op Neghinath, Een liedt Davids.

1. Wil my, Heer, gehoor verleenen,
In mijn weenen,
Merck op mijn gebet met vlijt:
Want ick na dy, in mijn smerten,
Bang van herten,
Van des eirtrijcks eynde krijt.

2. Wil my op een rotse leyden,
Daer t’arbeyden,
Mijner cracht niet toe en baet:
Want du bist mijn hulp vercoren,
Ende toren,
Hoog end sterck, voir die my haet.

3. Ick sal, Heer, in rust end vrede,
Mijn woinstede
Houden in dijn hut altoos.
Ende mijnen toevlucht nemen
Tot der schemen
Dijner vleugels, schadeloos.

4. Want du hebst doch mijne reden
End gebeden,
O God, gunstich aengehoirt,
End der genen erf gegeven,
Die daer leven
In dijn vreese, nae dijn woirt.

5. Dijnen Coninck salstu sparen,
Iaer op iaren,
End verstrecken breet end wijt
Van geslachten tot geslachten
(Mits dijn crachten)
Ia oock eewlijck, synen tijt.

5. Hy sal in sijn rijck beclijven,
End vast blijven.
Voir den Heere menig iaer:
Heer, bereyd trou end genade,
Die van schade,
End van ongluck hem bewaer.

6. Ick sal met gesang bequame,
Dijnen name
Seggen lof end eeuwgen danck
Ende daglijcx sonder dralen,
Dy betalen,
Mijn geloften vry end vranck.