Den lxxij. Psalm.

1. Verleen den Coninck dijn gerichten,
Heer, end wil sConincx soon,
In dijn gerechticheden stichten,
Met synen Conincx throon.
Laet hem dijn volck met recht bescheyden,
End na dijn heylig woirt,
Met alle billickheyt beleyden,
Dijn armen onverstoirt.

2. Tgebergte sal geluck end vrede,
Den volcke brengen aen,
De heuvels sullen talle stede,
Gerechtigheyt ontfaen.
Hy sal het schamel volck beschermen,
Dat hun werd’ recht gedaen,
End helpen kinderen der ermen,
End haer verdruckers slaen.

3. Men sal dijn vreese, Heer, naetrachten,
End dy gehoorsaem sijn,
So lang als daer noch sijn geslachten,
Die Son oft Maen beschijn:
Den Coninck daelt als eenen regen,
Opt afgemaeyde gras,
End tnat dat doir de locht gesegen,
Op d’eirtrijck drupt van pas.

4. Tvroim volck sal tsijnen dagen bloeyen,
Wellustich ende bly:
De vrede sal so lange groeyen,
Dat daer geen maen meer sy.
Van d’een tot d’ander zee sal strecken
Sijn vreedsaem regiment,
End van den stroom, sijn palen recken
Tot aen des eirtrijcks endt.

5. Voir hem sal tvolck der woeste vlecken
Sick buygen met ootmoet,
End synen vyant sal tstof lecken
Daer hy treedt met den voet.
De Vorsten Tarsis, deylantsch’ Heeren,
Met die van tMorenlandt,
End Saba, sullen hem vereeren,
Met giften van haer handt.

6. Voorts sullen alle Vorsten machtich
Gebuygt, hem bidden aen.
Ia alle Heydenen eendrachtich,
Hem dienen onderdaen.
Want hy sijn heylsaem handt sal bieden
Den armen man die schreyt,
End helpen de bedruckte lieden,
Dien hulp hier wort ontseyt.

7. Den armen die hier wort versteken
Sal hy barmhertig sijn.
Hy sal de schaemlen vol gebreken,
Verlossen uyt haer pijn.
Hy sal haer sielen troulijck wachten
Voir list end voir gewelt,
End sal haer bloet seer costliick achten,
Ia meer dan eenich gelt.

8. Dies sal hy wel gesont lang leven,
Men sal hem schencken gout,
End voir hem bidden daer beneven,
End seg’nen duysent fout.
Elck hantvol graens, sal so veel aeren
Opbrengen, dat slants vrucht,
Sal met den wint niet anders baeren
Dan sberchs Libans gerucht.

9. Voorts sullen oock sijn schoone steden,
Toenemen in gewas
Van volck, dat sitten sal met vreden,
End groeyen als een gras.
End synen naem sal eewich dueren
Van stam tot stam vermaert:
So lang als Sonne, tlicht sal vueren,
Dat s’eirtrijcx velt verclaert.

10. Men sal uytspreken allen segen
Van tvolck in sijnen naem,
End achten dat hy heb vercregen
Geluck end spoet heylsaem.
De Heere God sy hooch gepresen,
God Israels seer goet,
Die alleen doir sijn godlick wesen,
Groot wonderwercken doet.

11. End sijnen naem end macht grootdadich
Sy overal verbreydt,
Het eirdtrijck sy vervult gestadich,
Met sijner heerlicheyt.