Den lxxix. Psalm.

1. Het Heydens volck, versaemt met groote hoopen,
Heeft dijn erf, Heer, geweldich afgeloopen:
Den tempel schoon, dijns heyligdoms onteeret,
Ierusalem tot hoopen steens gekeeret.
De leden naeckt end bloot,
Van dijne dienaers, doot,
Den voglen voirgestooten:
Den dieren op het velt,
als tot aes voirgestelt,
Tvlees dijner gunstgenooten.

2. Men heeft haer bloet, als water van vuyl sloten
Rontom de stadt Ierusalem vergoten.
Daer was niet een, dies’ aennam te begraven,
Maer lagen daer voir honden ende raven.
Wy sijn, soot ons nu gaet,
Een enckel spot end smaet
Der naestgelegen vlecken:
Tvolck datmen rontom siet,
En doet met ons oock niet
Dan spotten ende gecken.

3. Hoe lang, hoe lang, Heer, moeten wy noch trueren
Sal dijnen toirn in eewicheyt dan dueren?
Sal dijne straf end yver dijner wraken,
Tot op het lest als vier end vlam uytblaken.
Stort liever dijnen moet
Op tvolck stout end verwoet,
Die van dy niet en weten:
Wil Coninckrijcken slaen
Die dy niet roepen aen,
Maer sic haers crachts vermeten.

4. Want elck om tseerst schier eet met tanden bloedig
Tvolck Iacobs op, als rasend ende woedig:
End hebben noch tot inden gront verdorven,
Sijn lustig huys van dijne gunst verworven.
Och en gedenck niet meer,
Ons’ overtreding, Heer,
Der voirgeleden tijden:
Maer dijn genade soet
Koim ons stracx int gemoet,
Want wy sijn mat van lijden.

5. Koim ons te hulp, ons helper ende Heere,
Barmhertig God, om dijns naems lof end eere.
Verloss’ ons doch, vergeef ons ons’ misdaden,
Om dijns naems wil, uyt gunstiger genaden.
Dat tvolck niet seg uyt spot,
Waer is nu haeren God?
Wil hun voir onsen oogen,
Dijn wraeck, Heer, over tbloet,
Gestort in overvloet,
Van dijne dienaers, toogen.

6. Laet eens tgekerm end tsuchten der gevangen
Voir dijnen throon tot aen dijn oor gelangen.
Wil nae dijn macht int leven onderhouden,
Die tot den doot verwesen werden souden.
End ons gebueren stout
Wil sevendobbel fout
In haeren schoot vergelden,
Den schimp spijt ende hoen
Die sy dy, Heer, aendoen,
Als sy dy smaedlijck schelden.

7. So sullen wy, die tvolck sijn uytgescheyden
Doir dijn genaed, end schapen dijner weyden,
Dy dancken, Heer, end prijsen tallen stonden,
End dijnen roem van stam tot stam verconden.