Den xcj. Psalm.

1. Wie in des alderhoogsten scherm,
Sick overgeeft aendachtig,
Rust in de schaedwe van den erm,
Des Heeren Gods almachtig.
Ick spreeck tot God, het is op dy,
Dat ick mijn hope bouwe:
Want mijn God ende troost is hy,
Op welcken ick vertrouwe.

2. Hy sal dy lossen uyt het net,
End tloose jagers garen:
End van de schadelijcke smet
Der pesten wel bewaren.
Sijn wiecken sullen dy omslaen,
Sijn vleugels rontom decken,
End sijne waerheyt van nu aen
Tot eenen schilt verstrecken.

3. So dat du dy niet vreesen salt
Voir yet dat schrickt by nachten,
Noch voir den pijl die dages valt,
End doet den mensch versmachten.
Noch insgelijcx voir sieckten quaet
Die by den doncker sweven,
Oft plaeg die smiddaegs ommegaet,
End neemt den mensch het leven.

4. Of duysent mannen inden loop
Naest dijner sijden bleven,
Met noch tien duysent overhoop,
Dat sal dy niet aenkleven.
Maer du salt voir dijn oogen sien
De straffe der onvromen:
End mercken dat de boose lien,
Naer wercken loon becomen.

5. Om dat du tot God hebst gesegt,
Dy wil ick, Heer, aenhangen,
End op den hoogsten God gelegt,
Dijn hoip end’ dijn verlangen.
Geen ongeluck noch eenich quaet
En sal dy wedervaren:
Gheen hinder, plage, noch onraet,
En sal dijn huys beswaeren.

6. Want God den Englen heeft gedaen
Bevel van dijnent wegen,
Dat sy dy neerstig gade slaen,
In alle dijne wegen.
Sy sullen dy in dijnen noot,
Op haere handen heffen,
Dat dijnen voet sick niet en stoot
Aen steen oft wech oneffen.

7. Op leeuwen end op addren snel,
Salstu gaen onbeladen,
End leewkens met de draecken fel
Vertreden sonder schaden.
God spreeckt van dy, hy heeft my lief,
Ick wil hem in nootsprame,
Verlossen ende doen gerief,
Want hy kent mijnen name.

8. So saen hy my aenroepen sal,
Wil ick my tsijnwaerts keeren,
End met hem sijn in ongeval,
Hem bystaen end vereeren.
Ick wil met goeden ouderdom
Van jaren hem versaden,
Ick wil hem laten sien cortom,
Mijn heyl vol van genaden.