Den xciiij. Psalm.

1. O Stercke God, o God der wraken,
Rechtveirdich richter aller saken,
Verthoon dy claerlijck end verschijn:
Maeck dy om hoog, op dijnen throon:
Du weirelts richter, geef den loon,
Den genen die hooveerdich sijn.

2. Hoe lange sullen noch de boosen,
Hoe lange sullen de godloosen
Bedrijven wellust ende vreugt?
End slaen onnutte woirden uyt?
Ia spreken straf end overluyt,
Beroemend’ haer op haer ondeugt?

3. Sie, Heer, hoe sy dijn volck verdrucken,
Dijn erve rooven ende plucken:
End doen haer alle leedt end smert.
Sy brengen Weedwen in doots last:
Het Weeskint met den vremden gast,
Vermoirden sy uyt een valsch hert.

4. End seggen noch: Ons boose wercken
Sal self de Heere niet eens mercken,
God Iacobs slaet daer op geen acht.
Verstaet doch ghy volck bot end blindt
Die ghy sijt dwaes end onbesindt,
Sult ghy niet beter sijn bedacht?

5. De gene die plant smenschen ooren,
Soud hy niet selve connen hooren?
De geen die d’oog geschapen heeft,
Soud’ hy niet selve connen sien?
Noch straffen, die straft alle lien,
End self den mensche wijsheyt geeft?

6. De Heere kent der lien gedachten,
End weet dat sy niet sijn te achten,
Dan ydelheyt, onnut end licht.
Wel salig is die van dy leert,
O Heer, end doir dijn straf bekeert,
Uyt dijne wet wort onderricht.

7. Op dat hy vreedsaem end verduldig
In ancxt end lijden menichfuldig,
Verwacht het eynde sijnes drucks,
Dewijl den goddeloosen wort
Den kuyl gehoilt daer hy in stort,
Tot wedergelding sijns gelucks.

8. Want God sal sijn volck niet verstooten,
Noch sijnes heyls sijn erf ontblooten.
Maer sal bestieren tregiment
Des werelts op den rechten voet,
So dat de vrome van gemoet,
Hem sullen wesen toegewent.

9. Wie sal met my aen mijner sijden,
Den goddeloosen wederstrijden?
Wie sal den boosen wederstaen?
Hadd’ my de Heere niet ontset
End mijne vyanden belet,
Ick waer voirwaer al stil vergaen.

10. Maer als ick seydde dat mijn voeten
In lijden hadden sneven moeten,
Dijn gunst heeft my vast onderstaeckt.
In mijn becommernissen swaer,
End veel gepeynsen wanckelbaer,
Heeft dijnen troost my thert vermaeckt.

11. Hoe soude sick met dy verdragen
Den stoel der ongerecht’ aenslagen?
Die voir recht, sijnen moetwil doet?
Sy rotten heymelijck te gaer
Stracx tegen der gerechten schaer,
End dommen het onschuldich bloet.

12. De Heer is mijnen hoogen toren
Mijn God is mijn rotz uytvercoren.
Hy sal hun gelden haren loon,
End slaense met haer eygen erg:
De Heer ons God end onsen berg,
Sals’ al verslaen uyt sijnen throon.