Den Cxi. Psalm.

1. Van gantzer herten end gemoet,
Te loven Gods genade soet,
Heb ick wel vast voir my genomen.
Ick wil gestadich, nacht end dach,
Van s’Heeren lof doen vry gewach,
Daer sick vergaderen de vromen.

2. Des Heeren wercken sijn doirgroot,
End worden recht versocht in noot:
So wie daer in heeft sijn behagen,
Al wat hy doet, is prijs end eer,
Sijn grechticheyt duert ymmermeer,
End blijft gestadich t’eewgen dagen.

3. God is elckeenen in tgedacht,
Mits sijne wonderbare cracht:
De Heer is goedich end genadich.
Hy geeft den mensch goet onderhout,
So wie hem vreest end hem vertrout:
Hy denckt aen sijn verbondt gestadich.

4. Hy geeft den sijnen recht verstant,
Dat sy de cracht sien van sijn handt:
Midts hy hun t’erfdeel schenct der Heyden.
Sijn werck is enckel waerheyt recht:
End wat hy oock gebiedt, oft segt,
Is al warachtig end bescheyden.

5. Sijn rechten sijn vast onbeweegt,
End worden al van hem gepleegt
In waerheyt ende trouw, met tuchten.
Hy heeft sijn volck van t’jock geslaeckt,
End eewgen bondt met hun gemaeckt:
Gods naem is heylig end te duchten.

6. Der wijsheyt hooftstuck end begin
Is Godes vrees’, uyt rechten sin.
Wie na sijn woirt schickt al sijn leven,
Is wel verstandich ende wijs:
Hy sal inleggen lof end prijs,
End werden eewelick verheven.