Den Cxiij. Psalm.

1. Ghy die des Heeren Dienaers sijt,
Loift Godt van herten grondt verblijt,
Prijst ende roemt den naem des Heeren,
Den naem Gods sy gebenedijt,
Van nu voortaen tot eewgen tijt:
End seer verhoogt in aller eeren.

2. Van d’Oosten daer de Son opstaet
Tot d’Westen daer sy slapen gaet,
Moet Godes naem gelovet wesen.
Hoog boven al tvolck is de Heer
Verheven: sijnen lof end’ eer
Is over d’heemlen hooch geresen.

3. Wie is toch onsen God gelijck?
Die in sijn hemelsch Coninckrijck
Sijn woonstadt heeft gesticht om hooge?
Om daer hy sijnde neergedaelt,
In hemel end op eirden straelt
Sijn scherp gesicht end goedig ooge.

4. Den ermen mensch vol van gebreck
Helpt hy uyt tstof end uyt den dreck,
Daer hy versmaet in heeft gelegen,
End brengt hem tot seer hoogen staet,
In Vorsten end in Heeren raet,
Die zijnes volcx regering plegen.

5. Die d’onvruchtbaer’ begordt met kint,
End geeft haer een vol huysgesindt,
Daers’ in geselschap bly mach wonen:
End maeckt van haer een moeder bly
Als sy siet sitten inde ry,
Haer lieve dochters ende sonen.