Den Cxxij. Psalm.

1. Ick was verblijdt in mijnen geest,
So saen als ick tvolc heb gehoort,
Dat sprack, comt laet ons treden voort,
In Godes huys end houden feest.
Ons voeten sullen voortaen vry,
Ierusalem staen binnen dy:
Ierusalem schoon opgebouwet,
End met der borgers goed’ eendracht,
In een gevoegt, end tsamen bracht,
Als een stat die goed’ ordning houwet.

2. Daer sullen alle stammen gaen
Van s’Heeren volck, nae sijn bevel,
Tot oorcond onder Israel,
Om van Gods lof te doen vermaen.
De stoelen sijn daer al gestelt
Voir Davids stam, om voir gewelt
Elck een in sijn recht te bewaren.
Wenscht dan Ierusalem geluck,
Dat haer liefhebbers, sonder druck
Wel en gelucklijck mogen varen.

3. Stadt Gods, dy moet veel goets geschien.
God wil met vrede dijnen muer,
End dijn paleysen telcker uer,
Met voirspoet end geluck versien.
Om dat mijn broeders sijn daer in,
End vrienden, die ick recht bemin,
Wensch’ ick dy voirspoet ende vrede.
End om dat onses Godes throon
Staet binnen dijnen tempel schoon,
Soeck ick dijn welvaert t’aller stede.