Den Cxxix. Psalm.

1. Sy hebben my van joncx op ongespaert,
Seer hart benaut, mach Israel vry seggen,
Sy hebben my van kints aen seer beswaert,
Maer konden noyt my heel ter neder leggen.

2. Tlijf is my schier geheel van een geruckt,
Als of ick waer van ploegers gantz doirreden:
End dat den ploeg my inden rug gedruckt,
Had voren diep end lang daer in gesneden.

3. Maer God richt al met recht end goet bescheet:
Dies heeft hy oock de stringen afgehouwen
Van tgodloos volck. Die Sion hebben leet,
Sal hy te rug met spot end schande stouwen.

4. Sy sullen sijn als tgras dat op een dack,
Van vochticheyt wel schielijck uytgesproten,
Geen wortel heeft, dies sijnde teer end swack
Verdwijnt eert wel in halm is opgeschoten.

5. Daer van en soud een maeyer in den noot,
Een handt vol gras by een niet connen vinden:
End vele min soud daer af sijnen schoot
Vol krijgen een, die schooven in gaet binden.

6. Daer van seydt oock tvolck dat daer gaet voirby,
Den Maeyers niet, God geef v synen segen:
In sHeeren naem van herten wenschen wy,
Dat uwen oogst voirspoedich mach bedegen.