Den Cxxx. Psalm.

1. Vyt vreesselijck afgronden,
Daer ick van alle sy,
Lig deirlijck in verslonden,
Schrey’ ick, O Heer, tot dy.
Wil mijne stemme hooren:
Wil neygen, Heer, met vlijt,
Tot mijn gebedt dijn ooren:
Verstae doch mijn gekrijt.

2. So du wilst de gebreken
End sonden gade slaen,
Wie sal het hooft opsteken,
Om voir dy, Heer, te staen?
Maer nu bist du genadig:
By dy is aflaet, Heer:
Op dat den mensch misdadig
Dy vreess, end sick bekeer.

3. Dies wil ick op God wachten:
Mijn siele wacht met lust
Op hem, uyt gantzer crachten.
Sijn woirt is mijne rust.
Ick wacht met meerder sorgen
Op God, uyt shertsen gront,
Dan waeckers nae den morgen,
Ia na den morgenstont.

4. Dat Israel vrymoedich
Wacht op den Heer, in noot:
By hem is gunst seer goedich
End oock verlossing groot.
Hy is, die uyt genaden,
Sijn volck verlossen sal:
End Israel ontladen,
Van sijne sonden al.