Den Cxli. Psalm.

Een Psalmliedt Davids.

1. Ick schrey tot dy o Heer almachtich,
Koim my te hulp, end spoede dy,
In mijnen noot: verhoore my,
Als voir dy comt mijn stemme clachtich.

2. Laet mijn gebeden opgeresen,
Sijn eenen soeten wieroock brant:
End het opsteken mijner handt
Een heylig avontoffer wesen.

3. End mijnen mont wel naeu beware
Dat ick my nergens in ontgae:
Een slot voir mijne lippen slae,
Op datter niet quaets uyt en vare.

4. Laet doch mijn hert niet sijn genegen
Tot saecken onrecht ende boos,
Met dese lieden goddeloos:
Laet my haer wellust oock niet plegen.

5. Maer so my een vroim man, hardt raket,
Ick acht dat hy my gunste doet:
Sijn straf is als een balsem soet,
Dat geene wond’ int hooft en maket.

6. Maer eer veel tijts noch sy geleden,
Sal tgodloos volck selfs sijn in druck:
So dat ick, in haer ongeluck
Tot God sal storten mijn gebeden.

7. Als haere Richters die troer stieren,
Van klippen sullen storten af,
Dan salmen sien, dat mijne straf
Sacht is geweest, end goedertieren.

8. Doch nu gaens’ ons gebeente rucken,
End stroyent voirt graf hier end daer,
Als die met eenen hamer swaer,
Steen onder deirde hout ontstucken.

9. Daeromme staet mijn oog verheven
Tot dy, Heer: ick heb dy vertrout.
Op dy is mijne hoip gebout,
Wil doch mijn siele niet bloot geven.

10. Bewaer my, Heer, voir haere stricken,
Daermed’ ick rontom ben beset,
End voir tbedriegelijcke net,
Van tvolck die sick tot boosheyt schicken.

11. Geef dat de boos’ in haere garen,
Dwelck was tot mijn verderf gepast,
Gevangen werden end verrast,
Tot dat ick sy voirby gevaren.