Den Cxlvi. Psalm.

1. Loif mijn siel God van daer boven,
Bied hem Lofsanck prijs end eer:
Want ick wil den Heere loven:
Al mijn leven lanx so meer,
Ia ick wil mijn leven lanck,
Prijsen God met lofgesanck.

2. Siet toe, dat ghy niet en bouwet
Uwen troost op vorst die leeft:
Noch op geenen mensch vertrouwet,
Die gheen macht om helpen heeft.
Maer als hem den geest gaet af,
Wort weer stof, end gaet int graf.

3. Daer gaen al sijn schoon gedachten
End aenslagen inden wint.
Salig is die stil kan wachten,
End’ hulp aen God Iacobs vint:
End wiens troost end toeverlaet,
Op den Heer alleene staet.

4. God den Heer die doir sijn macht,
Eerde, Zee end hemelrijck,
Al haer inhout, ende heyrcracht
Heeft geschapen te gelijck.
Die sijn waerheyt onbevleckt
Inder eewicheyt verstreckt.

5. Hy beschermt die onrecht lijden
End bewaerts’ in sijnen schoot:
Hy verleent in dieren tijden,
Dien die honger hebben, broot.
God is die gevangen slaeckt,
End los van haer banden maeckt.

6. God verlicht der blinden oogen,
Ende geeft hun haer gesicht,
Die de geen die cromme boogen
Weder overeynde richt.
Seker, God de Heer bemint
Al die oprecht sijn gesint.

7. God bewaert de vreemdelingen,
Ende leydtse met den erm:
Laet de weesen niet verdringen,
Maer aenveirts’ in sijnen scherm.
Hy troost weedwen inden rouw,
End bewaertse seer getrou.

8. Hy vernielt end maeckt te schande
Der godloosen wegen al.
Gods rijck blijft in een en stande,
Want hy eewlijck heerschen sal.
Sion, dijns Gods stercke macht
Duert tot eewigen geslacht.