Den ij. Psalm.

1. Hoe raest het volc met sulcken wrevel-moet?
Hoe comen dus de Heydenen te samen?
Wat ist dat haer vergeefs so woeden doet,
Om onder sich een raetslach te beramen?
De Coningen der aerden sich verbinden,
De Vorsten zijn oock even-eens gesint:
Met God te strijden sy hen onderwinden,
Ia tegen God en syn gesalfde kint.

2. Sy spreken: laet ons breken van malcaer
De banden hart daer mede sy ons prangen.
En werpen wech het jock dat sy so swaer
Tot onsen dwanck aen onse halsen hangen.
Maer hy die inden hemel is woonachtich
Sal om haer lacchen, want haer doen hy siet.
Haer opset sal bespotten God almachtich,
Het is doch ydel, en hy achtet niet.

3. Hy sals’ aenspreken elck by synen naem,
In grammen moet, en doen haer ’thert vertsagen.
Verbaest sal hyse maken al te saem
In synen toorn die niemant can verdragen.
En spreecken: hoort, ghy die op aerden woonet,
Ick heb mijn Coninck selver opgeleyt
Syn heerlijc ampt, en hebbe hem gecronet
Op Sion, berch van mijne heylicheyt.

4. En ick syn Coninck sal met sekerheyt
Van Gods besluyt de meening’ laten hooren,
Welck’ is, dat hy my claerlijc heeft geseyt:
Ghy zijt mijn Soon, dees dach uyt my gebooren.
Begeert van my, ick sal tot eener erven
De Heydenen u maken onderdaen,
Ghy sult van my tot eygendom verwerven
Een rijc dat tot des werelts eynd’ sal gaen.

5. Ghy sult alsdan met eenen stalen staf
Verbreken die die haer niet dwingen laten.
Ghy sultse haest in uwen toorne straf
Te morssel slaen gelijck als aerden vaten.
Dies schicket u, ghy Coningen op aerden
Te werden kloeck: ghy richters laet u raen,
En wilt met een deemoedich hert aenvaerden
Dees goede tucht daer ick u toe vermaen.

6. Dient uwen God met ongeveynsde deucht,
In syne vrees’ gehoorsaemlijcken levet,
Vermaket u in hem met ware vreucht,
Doch so dat ghy voor syne woorden bevet.
En cust den soon dien hy u heeft gegeven,
Dat hy niet gram sy over uwe daet,
Op dat ghy niet te gronde wert gedreven
Terwijl ghy noch op uwen wege gaet.

7. Want syne gramschap lichtelijck ontbrant,
Gelijck een vyer wanneer men ’t niet en achtet.
De sulcke leeft in een gewenschten stant
Die hem betrout, en op syn goetheyt wachtet.